To nie musi być autyzm ani ADHD, mamo i tato, ale skutki oglądania telewizji przez dziecko!

Telewizor włączony przez co najmniej 6 godzin, odbiorniki w sypialniach i kilka godzin spędzone w jego towarzystwie przez dziecko poniżej 2. roku życia mogą wywoływać objawy podobne lub takie same jak groźne zaburzenia - autyzm, ADHD, czy zespół Aspergera.

Najnowsze dane są alarmujące - 90% dzieci poniżej 2. roku życia ogląda jakiś rodzaj mediów elektronicznych, a dzieci do 2. roku życia oglądają średnio 1-2 godziny telewizji dziennie. 1/3 dzieci ma telewizor w sypialni w wieku 3 lat. 39% rodziców małych dzieci potwierdza, że telewizor jest w ich domach włączony, przez co najmniej 6 godzin dziennie!

Nasz mózg otrzymuje od ekranu telewizora ok. 1200 tysięcy impulsów na sekundę (tyle razy odświeża się ekran 120 kHz). Nie ma zauważalnych skutków dla naszego wzroku, ale ma dla mózgu. Większość dzieci ogląda telewizję, ale te, będące w wieku do 2 lat robią to nawet przez 2 godziny dziennie. To dużo. Reakcja dzieci na kontakt z ekranem może wyglądać jak hipnoza, lub powodować pobudzenie pozaruchowe (wrażliwość na bodźce, nerwowość, brak koncentracji). Podobne dają ADHD, zespół Aspergera, a w niektórych przypadkach autyzm.

Amerykańskie Towarzystwo Pediatryczne (AAP) podało, jak oglądanie telewizji wpływa na dzieci:

- powoduje wycofanie się z kontaktów międzyludzkich i czyni dzieci agresywnymi (np. podczas wyłączania programów)
- spowalnia się u niego rozwój mowy (rodzice często w przypadku histerii spowodowanej wyłączeniem tv ulegają i tym sposobem dziecko spędza z nimi jeszcze mniej czasu, również na rozmowie)
- większe trudności z czytaniem i rozwojem mowy w późniejszym czasie
- telewizja powoduje u dzieci zaburzenia snu, co warunkuje ich nastrój, zachowanie i możliwość koncentracji, jak i nawiązywanie kontaktów z rówieśnikami i środowiskiem
- telewizja ze swoim przeładowaniem bodźcami wywołuje spowolnienie reakcji (albo nadpobudliwość), dezorientację, lęki i niepokoje: 5 minut spędzone przez 2- letnie dziecko przed telewizorem to jak godzinny seans w kinie dla dorosłego!

Fakty są niepodważalne: NIE STWIERDZONO DOTYCHCZAS, BY OGLĄDANIE PRZEZ NIEMOWLĘTA TELEWIZJI ROZWIJAŁO JAKIEKOLWIEK ICH UMIEJĘTNOŚCI.

Nie należy popadać w panikę i od razu wyrzucać całej elektroniki z domu. Jeśli jednak Twoje dziecko zachowuje się inaczej po obejrzeniu np. bajki, to zanim zaczniesz diagnozować u niego autyzm, ADHD, czy zespół Aspergera, najpierw wprowadź ograniczenia na telewizję i elektronikę. Jak twierdzą psychologowie dziecięcy, czasem wystarczy dać dzieciom czas, na powrót do prawidłowego rozwoju.