AWANS ZAWODOWY W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH CZ. 10

Witam,

Oprócz pytań ukierunkowanych na różne działy mamy również pytania z działu tzw. różne:

W jaki sposób indywidualizujesz pracę swoich uczniów? 

Odpowiedź: Indywidualne karty pracy, indywidualizowanie pracy domowej, wypowiedź ustna zamiast pisemnej, wypowiedź pisemna zamiast ustnej, uwzględnianie w pracy lekcyjnej zaleceń PP-P, współpraca z nauczycielami będącymi członkami zespołu klasowego, różnicowanie poziomu trudności zadań, zapewnienie pomocy nauczyciela podczas zadań wykonywanych podczas zajęć, zachęta i pozytywny komentarz.

Jakie cechy dobrego nauczyciela są Ci najbliższe? 

Odpowiedź: Refleksja i plastyczność myślenia, umiejętność budowania poczucia własnej wartości uczniów, cierpliwość i wytrwałość, autentyczność, poczucie sprawiedliwości, umiejętność organizowania pracy dydaktycznej i różnych form aktywności uczniów, rozbudzania ciekawości i rozwijania zainteresowań oraz stymulowania do samorozwoju, umiejętność współpracy i współdziałania z rodzicami, empatia, poczucie humoru, zdolność dostrzegania zmian w postawach i rozwoju poznawczym uczniów, dojrzałość emocjonalna, umiejętność aktywnego słuchania uczniów, umiejętności diagnostyczne i terapeutyczne, umiejętność stosowania urozmaiconych strategii nauczania, zachęcania do rozwijania myślenia krytycznego, rozwiązywania problemów i stosowania wiedzy w praktycznym działaniu, umiejętność racjonalnego programowania swego czasu pracy i czasu wolnego, umiejętność społecznego komunikowania się.

Jakie są różnice między nauczaniem indywidualnym a indywidualizacją nauczania? 

Odpowiedź: Indywidualizacja nauczania Nauczyciel prowadzący zajęcia kieruje swoją uwagę na poszczególnych uczniów i dostosowuje nauczanie do ich predyspozycji . W taki sposób każdy uczeń w klasie pracuje w swoim własnym tempie i na odpowiednim dla siebie poziomie. Indywidualizacja polega m.in. na: 

- prowadzeniu lekcji na kilku poziomach nauczania;

- urządzaniu kółek pozalekcyjnych lub zajęć wyrównawczych;

- zróżnicowaniu zadań domowych;

- stosowaniu na lekcjach kart dydaktycznych;

- organizowaniu konkursów przedmiotowych;

- wprowadzaniu gier dydaktycznych, łamigłówek, zabaw, krzyżówek itp. 

Indywidualne nauczanie Organizuje się dla uczniów, których san zdrowia uniemożliwia lub utrudnia uczęszczanie do szkoły. Ustala się je na czas określony w orzeczeniu (od 30 dni do maksymalnie 1 roku szkolnego) i w taki sposób, aby możliwe było wykonanie zaleceń zawartych w orzeczeniu. Dyrektor - w uzgodnieniu z organem prowadzącym- ustala zakres i czas prowadzenia zajęć. Zajęcia muszą się odbywa w bezpośrednim i indywidualnym kontakcie nauczyciela z uczniem.

Jakie osiągnięcie zawodowe sprawiło Ci największą satysfakcję? 

Odpowiedź: Tu każdy musi odpowiedzieć ze swojej perspektywy. Czasem będą to sukcesy uczniów w konkursach, a w innym przypadku samoobsługa. Wszystko zależy od tego w jakiej placówce i za jakimi dziećmi pracujemy.

W jakiej formie pracy pozalekcyjnej spełniasz się najlepiej? 

Odpowiedź: Koła zainteresowań, świetlica terapeutyczna, praca z uczniem zdolnym … resztę każdy musi przemyśleć w swoim imieniu. 

Proszę wskazać programy komputerowe wykorzystywane w pracy. 

Odpowiedź: Tu należy wymienić programy, z których rzeczywiście korzystamy. Proszę pamiętać, że podczas części praktycznej egzaminu możemy zostać poproszeni O wykonanie zadania z wykorzystaniem wybranego programu.

Proszę wskazać przykłady świadczące o wykorzystywaniu przez Panią/Pana technologii informacyjnej i komunikacyjnej. 

Odpowiedź: Mogą to być: 

- prezentacje multimedialne;

- tablica interaktywna;

- filmy i inne nagrania;

- komunikatory;

- poczta elektroniczna;

- dziennik elektroniczny;

- portale społecznościowe;

- udział w dyskusjach na nauczycielskich forach;

- korzystanie z zasobów stron takich jak ucze.pl;

- opracowanie dokumentacji, dyplomów itp.;

- stosowanie podczas zajęć zabaw i gier interaktywnych. 

Proszę wskazać przykłady działań świadczących o umiejętności zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki. 

Odpowiedź: 

- obserwacja i diagnozowanie sytuacji wychowawczej w zespole klasowym;

- rozpoznawanie i rozwiązywanie problemów dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych;

- aktywizowanie uczniów w procesie dydaktyczno-wychowawczym;

- indywidualizowanie pracy uczniów;

- organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

- wdrażanie uczniów do radzenia sobie z trudnymi emocjami;

- przygotowanie i prowadzenie zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych.

Jak dążysz do ukształtowania wychowanka zgodnie z wizją absolwenta? 

Odpowiedź: Opracowanie i realizacja planu pracy wychowawcy klasowego zgodnie z Programem Wychowawczo-Profilaktycznym, rozwijanie zainteresowań i uzdolnień, wspieranie ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych. 

Dodam, ze każdy program Wychowawczo-Profilaktyczny zawiera wizję absolwenta. Koniecznie trzeba się z nią zapoznać! 

Jaki program nauczania wybrałeś i dlaczego ten, a nie inny? 

Odpowiedź: Tu najważniejsze będzie uzasadnienie. Przede wszystkim program musi spełniać warunki podane w rozporządzeniu Ministra Edukacji. Program musi korespondować z wybranymi podręcznikami. Program muszą charakteryzować: 

- jasno sformułowane ogólne cele edukacyjne;

- zawartość treści zawarte w podstawie programowej;

- spójna korelacja pomiędzy poszczególnymi edukacjami. 

Oczywiście, każdy powinien jeszcze bardziej szczegółowo uzasadnić wybór programu. Opinia o programie powinna się znajdować w protokole zebrania rady pedagogicznej – dobrze będzie ja przeczytać.

Jak obecnie wygląda ustrój szkolny? 

Odpowiedź: 

1. 8-letnia szkoła podstawowa; 

2. 4-letnie liceum ogólnokształcące; 

3. 5-letnie technikum; 

4. 3-letnia branżowa szkoła I stopnia; 

5. 2-letnia branżowa szkoła II stopnia; 

6. 3-letnia szkoła specjalna przysposabiająca do pracy; 

7. szkoła policealna.

W jaki sposób zachęcasz uczniów do aktywnego trybu życia, stosowania zasad bezpiecznego pobytu w szkole i poza nią? 

Odpowiedź: Można tu wymienić: 

- organizację wycieczek;

- wyjścia na basen;

- organizację dni sportu;

- realizację programów prozdrowotnych i profilaktycznych;

- wdrażanie uczniów do bezpiecznego korzystania z internetu i komputera;

- pogadanki, dyskusje, debaty;

- konkursy tematyczne;

- prezentacje;

- filmy edukacyjne i instruktażowe.

Jak rozwiązujesz konflikty powstające w zespole klasowym? 

Odpowiedź: Diagnoza struktury zespołu klasowego, realizacja programów profilaktycznych, integrowanie zespołu klasowego, rozmowy indywidualne i dyskusja z zespołem klasowym, współpraca ze szkolnym pedagogiem i psychologiem, analiza sytuacji dydaktycznej i wychowawczej w zespole klasowym, organizowanie indywidualnej pomocy uczniom, dyskusja na tematy związane z problemem.

Która forma dzielenia się wiedzą i doświadczeniem jest najbardziej efektywna i dlaczego? 

Odpowiedź: Tu odpowiedzi mogą być różne, ponieważ każdy z nas inaczej się uczy i przyswaja wiedzę. Jedni wolą spotkania zespołu przedmiotowego, inni lekcje otwarte. Należy pamiętać, że jako forma dzielenia się wiedzą doświadczeniem, lekcje otwarte są najwyżej oceniane przez komisję. Wtedy poznajemy nowe formy i metody pracy, uczymy się utrzymania dyscypliny, aktywizowania uczniów.  

W jaki sposób diagnozujesz problemy środowiskowe w swojej szkole? 

Odpowiedź: Pamiętajmy, że RODO nas ogranicza! Będą to: rozmowy z rodzicami i uczniami, współpraca z MOPS, GOPS, dzielnicowym, współpraca ze szkolnym pedagogiem, obserwacja uczniów (czy mają potrzebne przybory, drugie śniadanie, nie wagarują itp.). Jeśli jesteś wychowawcą, obserwuj, czy uczeń jeździ na wycieczki, uczestniczy w płatnych imprezach – być może potrzebuje wsparcia materialnego. 

Jak motywujesz uczniów do pracy? 

Odpowiedź: Musimy mieć świadomość, że: 

Osiągnięcia uczniów zależą od: 

 możliwości ucznia, 

 pracy nauczyciela, 

 świadomości ucznia, 

 środowiska rodzinnego i sytuacji materialnej ucznia, 

 wykształcenia rodziców, 

 atmosfery klasy, 

 grupy rówieśniczej, 

 doświadczeń z dzieciństwa. 

Dzieci uczą się tego, czego doświadczają: 

 zachęcane - uczą się wiary w siebie, 

 otaczane miłością, wyrozumiałością - uczą się cierpliwości, 

 chwalone — wdzięczności, 

 akceptowane - uczą się miłości, lubienia siebie, 

 uznane - uczą się mieć cel. 

Aby umocnić poczucie własnej wartości: 

 twórz program tak, by wszyscy mogli odnieść sukces, 

 ucz się od osób, które mają osiągnięcia w danej dziedzinie, 

 skup się na sześciu podstawowych czynnikach: 

- bezpieczeństwie fizycznym, emocjonalnym, 

- własnej tożsamości 

- przynależności 

- kompetencji, 

- misji.

Czym są i jaki jest sens stosowania celów operacyjnych? 

Odpowiedź: Cele operacyjne odnoszą się do zakładanych osiągnięć uczniów. Ukierunkowują i motywują poczynania ucznia i nauczyciela. Umożliwiają właściwy dobór metod, treści i pomocy dydaktycznych, umożliwiają przeprowadzenie dokładnej i obiektywnej oceny wiedzy i umiejętności ucznia. Jeśli np. wdrażam program dotyczący bezpieczeństwa, cele będą między innymi następujące; 

- uczeń zna zasady przekraczania jezdni;

- przestrzega zasad ruchu drogowego jako pieszy;

- wie, po której stronie jezdni bez pobocza należy się poruszać;

- wykorzystuje elementy odblaskowe itp.

Jakie znaczenie ma doskonalenie nauczyciela, jakie znasz formy doskonalenia zawodowego? 

Odpowiedź: Nauczyciel na bieżąco musi doskonalić swój warsztat pracy, uwzględniając potrzeby szkoły i uczniów. Powinien zdobywać nowe kompetencje, by w pełni realizować zadania wychowawcy i nauczyciela. Tym też powinien się kierować wybierając formy doskonalenia. 

 Formy doskonalenia to: wewnątrzszkolne doskonalenie nauczycieli, działania samokształceniowe, webinaria, konferencje, kursy doskonalące, kursy kwalifikacyjne, studia podyplomowe, uczestnictwo w zajęciach otwartych i ich omawianiu, e-szkolenia. 

Jaki sposób ewaluacji podejmowanych działań jest Twoim zdaniem najbardziej efektywny i dlaczego? 

Odpowiedź: Przede wszystkim należy pamiętać, że narzędzie ewaluacji należy trafnie dobrać do przedmiotu ewaluacji. Mogą to być kwestionariusze, ankiety, ale najważniejszym narzędziem ewaluacji nauczyciela jest obserwacja. 

Jak rozwiązujesz problemy wychowawcze w klasie? Kogo prosisz o pomoc?

Odpowiedź: Uważna obserwacja i diagnozowanie sytuacji wychowawczej w zespole klasowym (np. metodą Zgadnij, kto?). Integracja zespołu klasowego, zapobieganie wykluczeniu i izolowaniu uczniów. Wsparciem są szkolni specjaliści – psycholog i pedagog, a także opiekun stażu i nauczyciele z większym doświadczeniem. Oczywiście możemy korzystać z doradztwa specjalistów poza szkołą, a także wspierając się fachową literaturą. 

Jakie korzyści odnosi uczeń z Twojej aktywności ogólnoszkolnej?

Odpowiedź: Aktywność ogólnoszkolna to apele, imprezy szkolne, wolontariat, konkursy. Korzyści dla ucznia to: 

- rozwijanie uzdolnień i zainteresowań;

- budzenie ciekawości poznawczej;

- rozwijanie aktywności społecznej;

- przygotowanie do aktywnego udziału w życiu kulturalnym;

- kształtowanie pożądanych społecznie postaw;

- budzenie empatii i wrażliwości. 

Jeśli podejmujesz jeszcze inne aktywności, oczywiście efektów będzie więcej. 

Jak radzisz sobie z uczniem notorycznie utrudniającym prowadzenie zajęć? 

Odpowiedź: Podkreślić trzeba, że wiele zależy od przyczyn takiego zachowania. Jeśli uczeń nie jest zainteresowany zajęciami, ponieważ „wszystko jest dla niego zbyt łatwe”, przygotujmy dla niego zadania dodatkowe. Bywa odwrotnie – jest niegrzeczny, ponieważ nie rozumie zadania. Wówczas należy starać się indywidualnie wyjaśnić polecenie. Bywają też przypadki „klasowych klaunów”, którzy za cel postawili sobie rozbawianie klasy przy każdej okazji. Szukają w ten sposób aprobaty, akceptacji, ponieważ mają niską samoocenę. Czasem jednak niewłaściwe zachowanie może wynikać z innych powodów. Niezdiagnozowane dziecko z np. zespołem Aspergera utrudni nam, życie i realizację zadań dydaktycznych. 

W wymienionych sytuacjach pomocna będzie współpraca z rodzicami, psychologiem, pedagogiem oraz przeprowadzenie badań specjalistycznych.

Które komputerowe gry edukacyjne poleciłbyś i dlaczego?

Odpowiedź: Tu każdy powinien powiedzieć o grach, które rzeczywiście wykorzystuje w pracy. Oczywiście ważne jest również uzasadnienie wyboru.

Jaką rolę Twoim zdaniem odgrywają zajęcia pozalekcyjne? 

Odpowiedź: 

- zagospodarowanie czasu wolnego;

- rozwijanie uzdolnień i zainteresowań;

- lepsze poznanie uczniów;

- integracja zespołu klasowego. 

Jakie znasz sposoby dokonywania pomiaru osiągnięć? 

Odpowiedź: Są to przede wszystkim testy, sprawdziany, kartkówki wypowiedzi ustne itp., warto jednak wiedzieć… 

Ze względu na realizowane cele oceniania rozróżnia się ewaluację: diagnostyczną (wstępną, na wejściu), formatywną (w trakcie, kształtującą, ukierunkowującą), sumatywną (na wyjściu, sumującą, sumaryczną, podsumowującą, atestującą, poświadczającą, zbiorczą). W ewaluacji osiągnięć uczniów z wychowania fizycznego należy sięgać po wszystkie jej rodzaje. 

Niezależność sytuacji pomiarowej sprzyja, według B. Niemierko (1999), przestrzeganie dwóch następujących zasad organizacji pomiaru dydaktycznego: 

1.Rozdzielenie sprawdzania osiągnięć od kształcenia 

Mimo, że wymiana informacji między nauczycielem i uczniem oraz między uczniami stanowi podstawę procesu dydaktycznego, szczególnie w nowoczesnym systemie technologicznym, ewaluacja osiągnięć szkolnych musi być pod tym względem odrębna. Dokształcanie ucznia przez nauczyciela i przez innych uczniów nie mieści się w testowaniu, choć test może być skutecznym środkiem zdobywania i utrwalania wiadomości oraz umiejętności. Nie wszyscy nauczyciele potrafią rozłączyć sprawdzanie osiągnięć swoich uczniów i kształcenie (udzielanie im pomocy), dlatego w szerokich badaniach osiągnięć szkolnych przewiduje się wykorzystanie niezależnych egzaminatorów do szkół, którzy razem z nauczycielami prowadzą testowanie. 

2. Rozdzielenie oceniania osiągnięć od kształcenia 

Wymaga kodowania prac uczniów dla bezstronnego potraktowania rozwiązań, bez kierowania oceny do określonego ucznia. Niezależność sytuacji pomiarowej odróżnia pomiar dydaktyczny od innych metod ewaluacji osiągnięć uczniów, w których egzaminatorzy raczej sprawdzają swoje, mniej lub bardziej uzasadnione, indywidualne hipotezy o osiągnięciach uczniów i o możliwości pokierowania ich pracą za pomocą stopni szkolnych, niż stwarzają im obiektywne warunki zaprezentowania wiadomości i umiejętności (Tyszka 1999). 

Pomiar sprawdzający zakłada, że osiągnięcia uczniów porównywane są z wymaganiami programowymi (standardami edukacyjnymi). 

Pomiar różnicujący występuje wtedy, gdy wynikowi ucznia odpowiada pewna wartość skali pomiarowej, pozwalająca na porównanie jego wyniku z wynikami innych uczniów danej populacji szkolnej. 

Prawidłowo przeprowadzona ewaluacja obejmuje kroki: 

- logiczną analizę celów, materiału i wymagań;

- przygotowanie i zastosowanie narzędzi pomiaru;

- analizę wyników;

- przygotowanie wniosków 

W jakim celu dokonujemy ewaluacji osiągnięć ucznia? 

Nauczyciel: 

- stwarza uczniowi motywację do uczenia;

- daje informację zwrotną, co uczeń wie/umie, czego nie rozumie, itp.;

- umożliwia modyfikację sposobu uczenia się;

- potwierdza sukces lub niepowodzenia ucznia;

- zdobywa informację dla samego siebie;

- ułatwia zewnętrzne kontakty szkoły, tworzy niejako jej "reputację" 

Narzędzia pomiaru dydaktycznego 

Nauczyciel dokonując ewaluacji osiągnięć ucznia może wykorzystać: 

- narzędzia "nieformalne", np. obserwacje, odpytywanie;

- narzędzia formalne, np. testy;

Testem osiągnięć szkolnych nazywamy zbiór zadań gotowych do zastosowania w toku jednego zajęcia dydaktycznego, reprezentujących wybrany zakres treści nauczania. Składa się z co najmniej kilku zadań, których ilość, rodzaj, kolejność i stopień trudności są przez konstruktora starannie zaplanowane, a uzyskane przy jego zastosowaniu wyniki, są interpretowane ściśle wg określonych reguł. 

Rodzaje testów osiągnięć uczniów: 

a) ze względu na rodzaj pomiaru: - różnicujące - sprawdzające (wielostopniowe i jednostopniowe) 

b) ze względu na zaawansowanie konstrukcyjne: 

- nieformalne;

- stanadaryzowane 

c) ze względu na zasięg stosowania: 

- szerokiego użytku;

- nauczycielskie;

d) ze względu na metodę pracy z uczniem: 

- pisemne;

- ustne;

- praktyczne;

e) ze względu na przeznaczenie: 

- sumujące;

- kształtujące;

- diagnostyczne 

Etapy konstruowania testów osiągnięć szkolnych ucznia 

KROK 1 - określić adresata testu i dobrać zakres badań. 

KROK 2 - przeanalizować badany materiał pod kątem operacjonalizacji celów kształcenia, czyli wyodrębnić wiadomości i umiejętności, które chcemy zbadać. Warunkiem i cechą testu jest jego mierzalność. Przy tej analizie należy kierować się poszczególnymi poziomami wymagań programowych oraz należy określić kategorie taksonomiczne celów kształcenia.  

KROK 3 - określić rodzaj testu i dobrać typy zadań testowych 

KROK 4 - sporządzić plan testu: - przygotować listę czynności, które uczeń miał opanować z danego zakresu materiału nauczania, a które będą sprawdzane przy pomocy testu - określić czas trwania testu - sporządzić plan testu, czyli zdecydować które zagadnienia są dla nas najważniejsze, jakie cele kształcenia chcemy przede wszystkim zbadać 

KROK 5 - sprawdzić poprawność doboru zadań z planem testu i ewentualnie dokonać korekty 

KROK 6 - napisać zadania testowe w oparciu o wyszczególnione cele kształcenia i zasady konstrukcji zadań: 

- zadania powinny zmuszać do myślenia, powinny być problemowe, czyli powinny dotyczyć głównie umiejętności;

- zadanie musi być trafne w stosunku do czynności, która ma być przedmiotem badania, czyli powinno sprawdzać dokładnie to, co wynika z celu;

- trudność zadań zwiększamy przez podnoszenie ich kategorii taksonomicznych;

- jeśli w teście występują różne formy zadań, to należy je pogrupować wg tych form i załączyć instrukcję o sposobie rozwiązania;

- zadania powinny być punktowane konsekwentnie wg jednolitych zasad;

KROK 7 - opracować instrukcję dla ucznia, która powinna być krótka i zrozumiała oraz powinna informować o: 

- sposobie udzielania odpowiedzi;

- sposobie dokonywania poprawek;

- punktacji;

- przeliczeniu punktów na ocenę szkolną;

- czasie testowania 

KROK 8 - opracowanie klucza prawidłowych odpowiedzi 

Opracowany w ten sposób materiał jest gotowym narzędziem pomiaru dydaktycznego przeznaczonym do mierzenia osiągnięć ucznia w zakresie wiedzy i umiejętności z danego zakresu nauczania. 

Z pozdrowieniami

Patrycja

AWANS ZAWODOWY W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH CZ. 9

Witam,

Porozmawiajmy teraz o rodzicach jakich możemy spotkać...

Jak planujesz i wdrażasz współpracę z rodzicami? 

Odpowiedź: Wspólne opracowanie planu pracy wychowawcy klasy (wycieczki, imprezy klasowe i szkolne itd.), referaty dla rodziców, spotkania zespołowe i indywidualne, udział rodziców w organizacji imprez klasowych i szkolnych, prowadzenie zajęć przez rodziców, odwiedzanie miejsc pracy rodziców w ramach preorientacji zawodowej, zajęcia otwarte dla rodziców.

W jaki sposób koordynujesz współpracę rodziców z pedagogiem szkolnym? 

Odpowiedź: Można tu wymienić: udział pedagoga w zebraniach z rodzicami, organizację indywidualnych spotkań rodziców z pedagogiem, udział rodziców w treningu umiejętności wychowawczych prowadzonych przez pedagoga, udział rodziców w prelekcjach prowadzonych przez pedagoga.

W jaki sposób przygotowujesz się do spotkań z rodzicami? 

Odpowiedź: Każdy z nas ma inny sposób i trzeba go będzie omówić. Należy zwrócić uwagę na cel spotkania: na jedne przygotowujemy wydruki z ocenami, na inne nie. Można powiedzieć o przygotowanej na spotkanie liście spraw do omówienia. Czasem przygotowujemy prelekcję lub referat. Wiele zależy od potrzeb bieżących i, właśnie, celu zebrania.

Co wpływa na jakość współpracy z rodzicami? 

Odpowiedź: Do owocnej współpracy są potrzebne obie strony. Na jakość tej współpracy mogą mieć wpływ: 

- pozytywne relacje nauczyciela z rodzicami;

- indywidualne podejście do rodziców;

- koordynowanie ich współpracy ze specjalistami;

- okazywanie rodzicom zainteresowana;

- dbałość o właściwy przepływ informacji;

- zaangażowanie rodziców w sprawy klasy i szkoły, a przede wszystkim własnego dziecka;

- dążenie, by rodzic wychowanka był współpartnerem, kreatorem w edukacji;

- uwzględnianie potrzeb i sugestii rodziców;

- zaufanie.

Czy wychowawca ma obowiązek udostępnić swój numer telefonu rodzicom? 

Odpowiedź: Nie, to jego decyzja.

Pozdrawiam

Patrycja

AWANS ZAWODOWY W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH CZ. 8

Witam,
Podczas egzaminu na nauczyciela mogą się również trafić pytania dotyczące klasyfikacji uczniów

Wymień co najmniej dwa kryteria wymagań na oceny szkolne. 

Odpowiedź: Tu nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Należy zapoznać się z zasadami oceniania w swojej szkole. 

Co bierzesz pod uwagę oceniając uczniów? 

Odpowiedź: Zaangażowanie, indywidualne możliwości, stopień realizacji zadania, poprawność wykonania zadania, sytuacja rodzinna ucznia.

Na jakiej podstawie prawnej wystawiasz oceny końcoworoczne? 

Odpowiedź: Na podstawie rozporządzenie o klasyfikowaniu i promowaniu uczniów (nie musimy pamiętać pełnej nazwy ani daty, kiedy weszło w życie. 

Co może zrobić uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną na koniec roku? 

Odpowiedź: Może zdawać egzamin poprawkowy. Uwzględniając możliwości edukacyjne ucznia szkoły podstawowej i szkoły ponadpodstawowej, rada pedagogiczna może jeden raz w ciągu danego etapu edukacyjnego promować do klasy programowo wyższej (semestru programowo wyższego) ucznia, który nie zdał egzaminu poprawkowego z jednych obowiązkowych zajęć edukacyjnych, pod warunkiem że te obowiązkowe zajęcia edukacyjne są, zgodnie ze szkolnym planem nauczania, realizowane w klasie programowo wyższej (semestrze programowo wyższym).

W jaki sposób oceniasz uczniów? 

Odpowiedź: Odpowiedź będzie zależała od tego, w jakiej placówce nauczyciel jest zatrudniony. Może to więc być system motywacyjny (naklejki emotikony, „złota rybka” plusy i minusy, pochwały, nagrody). Zależnie od przyjętych w placówce zasad będą to oceny cyfrowe, punktowe lub opisowe. Pamiętać należy, że ocena szkolna jest informacją o wyniku kształcenia wraz z komentarzem dotyczącym tego wyniku. Komentarz dotyczy zwykle: 

a. warunków uczenia się, 

b. sposobu uzyskania informacji o wyniku oraz poprawnej interpretacji wyniku, 

c. sposobu wykorzystania tej informacji w toku dalszego uczenia się. 

Stopień szkolny jest symbolem (słownym, cyfrowym, literowym) spełnienia określonych wymagań programowych. Jego znaczenie jest zależne od wymagań, jakie zastosowano w sprawdzaniu osiągnięć, danego ucznia, oraz od poziomu obiektywizmu sprawdzania osiągnięć, a pośrednio - także od innych właściwości sprawdzania, analogicznych do niezbędnych właściwości pomiaru dydaktycznego: trafności, rzetelności, dokładności, niezależności sytuacyjnej sprawdzania. Stopnie szkolne tworzą określonej długości skalę stopni szkolnych, która, jak każda skala pomiarowa, jest systemem symboli przedstawiających wyniki pomiaru. Symbole te są najogólniej, ramowo, zdefiniowane w oświatowych aktach prawnych o zasięgu krajowym, bardziej szczegółowo - w standardach edukacyjnych, programach kształcenia i materiałach metodycznych.

Ile postawiłeś szóstek na koniec roku, a ile jedynek? Co o tym myślisz? 

Odpowiedź: Tu niezbędna jest autorefleksja, umiejętność uzasadnienia tych ocen. Warto się w odpowiedzi odnieść do motywującej roli oceny, powiedzieć również o przyczynach ocen niedostatecznych. 

Jakie czynności podejmiesz w stosunku do ucznia w wypadku, gdy ze wszystkich przedmiotów ma oceny bardzo dobre i celujące, a z wychowania fizycznego ocenę dostateczną? 

Odpowiedź: Tu każdy musi sobie sam odpowiedzieć, ponieważ każda sytuacja jest inna, a i zasady oceniania w placówkach różnią się między sobą. Szczerze mówiąc jako wychowawca stanęłabym na głowie, żeby przede wszystkim wyjaśnić przyczyny, a jeszcze wcześniej zapobiec sytuacji, która z pewnością nie zrodziła się z dnia na dzień.

Pozdrawiam

Patrycja

AWANS ZAWODOWY W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH CZ. 7

Witam, 
Tym razem zajmiemy się pytaniami dotyczącymi kształcenia specjalnego:

Kto opracowuje IPET? 

Odpowiedź: Program opracowują nauczyciele i specjaliści prowadzący zajęcia z dzieckiem. Zespół opracowuje program po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania dziecka, uwzględniając diagnozę i wnioski sformułowane na jej podstawie oraz zawarte w orzeczeniu we współpracy z poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub poradnią specjalistyczną. Spotkania zespołu odbywają się w miarę potrzeb nie rzadziej niż dwa razy w roku szkolnym.

Twoja praca z uczniem zdolnym i mającym trudności w nauce. 

Odpowiedź: Odpowiedź może być bardzo obszerna lub krótka i na temat. Wszystko zależy od oczekiwań komisji. Z pewnością musimy pamiętać, że pracę z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych reguluje rozporządzenie o pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Pracując z takim uczniem należy: 

- indywidualizować pracę lekcyjną i domową 

- wykorzystywać jego potencjał 

- motywować 

- umożliwić udział w zajęciach pozalekcyjnych 

- realizować zalecenia PP-P. 

Oczywiście każda sytuacja jest inna i swoją wypowiedź należy oprzeć na własnych doświadczeniach. 

Jak można pomóc uczniowi zaniedbanemu wychowawczo? 

Odpowiedź: 

- zapewnienie pomocy materialnej ze strony szkoły 

- opieka psychologa 

- opieka pedagoga 

- podnoszenie kultury pedagogicznej rodziców.

W jakim przypadku opracowuje się IPET, co on zawiera? 

Odpowiedź: IPET opracowuje się dla dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. IPET zawiera: 

 zakres i sposób dostosowania programu wychowania przedszkolnego do potrzeb i możliwości dziecka w szczególności poprzez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy z uczniem, 

 zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z dzieckiem ukierunkowane na poprawę funkcjonowania dziecka w tym komunikowanie się dziecka z otoczeniem z użyciem alternatywnych metod komunikacji oraz wzmacnianie jego uczestnictwa w życiu przedszkolnym, 

 w przypadku dziecka niepełnosprawnego działania o charakterze rewalidacyjnym,  

formy i okres udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiar godzin w którym poszczególne formy będą realizowane, 

 działania wspierające rodziców dziecka 

 zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami dziecka, 

 w przypadku dzieci niepełnosprawnych rodzaj i sposób dostosowania warunków organizacji kształcenia do rodzaju niepełnosprawności, 

 w zależności od indywidualnych potrzeb wskazanych w orzeczeniu lub wynikających z wielospecjalistycznych ocen wybrane zajęcia wychowania przedszkolnego, które będą realizowane indywidualnie z dzieckiem lub w grupie do 5 osób, 

 w ramach zajęć rewalidacyjnych w programie należy uwzględnić dla dzieci tego potrzebujących rozwijanie umiejętności komunikacyjnych przez: 

 rozwijanie orientacji przestrzennej i poruszania się oraz naukę systemu Braille’a lub innych alternatywnych metod komunikacji, 

 naukę języka migowego, 

 zajęcia rozwijające umiejętności społeczne w tym komunikacyjne.

Kto może wnioskować o pomoc psychologiczno-pedagogiczną dla dziecka? 

Odpowiedź: Pomoc może być udzielana z inicjatywy: 

 ucznia (w szkole) 

 rodziców ucznia, 

 dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki, 

 nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzących zajęcia z uczniem, 

 pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej; poradni; 

 asystenta edukacji romskiej, 

 pomocy nauczyciela, 

 asystenta nauczyciela, wychowawcy świetlicy, 

 pracownika socjalnego, 

 asystenta rodziny, 

 kuratora sądowego, 

 organizacji pozarządowej, innej instytucji lub podmiotu działających na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

Jakie są formy udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole i przedszkolu? 

Odpowiedź: Nauczyciele przedszkola udzielają pomocy psychologiczno-pedagogicznej w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem (praca indywidualna z dzieckiem) oraz specjaliści w formie: 

 zajęć rozwijających uzdolnienia, 

 zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne, innych zajęć o charakterze terapeutycznym, 

 zindywidualizowaną ścieżkę realizacji obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, 

 porad i konsultacji. 

W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz poprzez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów w formie: 

 klas terapeutycznych 

 zajęć rozwijających uzdolnienia 

 zajęć rozwijających umiejętności uczenia się 

 zajęć dydaktyczno-wyrównawczych 

 zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, rozwijających kompetencje emocjonalno-społeczne oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym 

 zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia zindywidualizowanej ścieżki kształcenia 

 porad i konsultacji 

 warsztatów 

Jak zdiagnozować dziecko z autyzmem? Czy może to zrobić nauczyciel? 

Odpowiedź: Nauczyciel może zaobserwować objawy takie jak: 

 Osłabiony kontakt wzrokowy – dziecko nie patrzy w oczy, czasem jego spojrzenie jest niepokojące – zbyt "obojętne", jakby niezogniskowane na osobie, lub zbyt „wpatrujące”, jakby nie patrzyło na osobę, tylko na przykład na swoje odbicie w tęczówce. 

 Dziecko bawi się zabawkami w sposób niepokojący, niezgodnie z ich funkcją – wącha je, stuka nimi, szereguje, przesuwa przed oczami. W tym wieku dziecko powinno już rozwijać zabawę tematyczną, naśladując dorosłych i odtwarzając swoje przeżycia, np. badanie i pielęgnacja lali, jazda autem. Może się też bawić konstrukcyjnie – budować most czy wieżę z kilku klocków. 

 Dziecko preferuje zabawę samotną i złości się bądź nie zwraca uwagi, gdy chcemy dołączyć. 

 Nie odpowiada na uśmiech, nie inicjuje zabaw z opiekunem. 

Ze względu na wieloaspektowość autyzmu, diagnozy dokonuje specjalista. 

Na jakim rozporządzeniu bazujemy proponując ścieżkę edukacyjną dla dziecka z opinią lub orzeczeniem? 

Odpowiedź: Jest to Rozporządzenie o pomocy psychologiczno-pedagogicznej. 

Kto decyduje o wykonaniu badań w PP-P? 

Odpowiedź: Decyzję podejmuje rodzic. Szkoła może jedynie zasugerować takie rozwiązanie.

Czy uczeń, który nie posiada opinii PP-P może zostać objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną? 

Odpowiedź: Tak, na podstawie obserwacji nauczycieli.

Jaka jest skuteczność organizowanej przez ciebie pomocy dla uczniów wymagających wsparcia? 

Odpowiedź: Skuteczność swoich działań każdy musi ocenić sam. Zależy to również od wsparcia, jakiego potrzebują uczniowie. Mogą to być działania związane z poprawą relacji w zespole klasowym, z problemami w nauce lub zachowaniu, a także z trudną sytuacją życiową ucznia. Wybierajmy te przykłady, w których możemy się pochwalić efektywnością. 

Jak w Twoim przypadku wygląda praca z uczniem zdolnym lub mającym trudności w nauce? 

Odpowiedź: Odpowiadają należy odnieść się do pracy lekcyjnej i pozalekcyjnej. Powiedzmy o dostosowaniach opracowanych dla tych uczniów. Można tu również powiedzieć o konkursach, kołach zainteresować i zajęciach wspierających. 

Jakie są najważniejsze dla nauczyciela elementy orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego? 

Odpowiedź: Najważniejszą częścią orzeczenia są zalecenia, ponieważ szkoła ma obowiązek ich realizacji. Im bardziej precyzyjne i jednoznaczne, tym lepiej dla dziecka. Zalecenia w orzeczeniu wskazują: 

 warunki i formy wsparcia umożliwiające realizację indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych, w tym konieczność wspierania dziecka przez dodatkowo zatrudnioną kadrę wraz z zakresem tego wsparcia (nie wiemy jeszcze, czy ten zapis oznacza, że poradnia może wskazać zakres godzinowy wsparcia!); 

 cele rozwojowe, które należy zrealizować podczas zajęć edukacyjnych, rewalidacyjnych, z pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wraz z formami tej pomocy oraz rodzajami zajęć rewalidacyjnych – w orzeczeniu najpierw wpisuje się cele, a potem dopiero rodzaje i formy zajęć wspierających, co może być trochę mylące dla rodziców; 

 wszystkie możliwe formy kształcenia, zaczynając od tej, która zdaniem zespołu orzekającego jest najkorzystniejsza dla dziecka – przy czym ostateczna decyzja, czy dziecko będzie uczyć się w szkole pod domem czy w placówce specjalnej należy do rodzica; 

 potrzebę realizacji wybranych zajęć jeden na jeden z nauczycielem lub w grupie do 5 osób, wraz z uzasadnieniem – ta forma wsparcia ma częściowo zastąpić nauczanie indywidualne na terenie szkoły; 

 niezbędny w procesie kształcenia sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne, w tym technologie informacyjno-komunikacyjne; 

 działania ukierunkowane na poprawę funkcjonowania dziecka, w tym jego udziału w życiu placówki edukacyjnej oraz działania wspierające rodziców, 

 sposoby oceny efektów realizacji tych wszystkich zaleceń przez szkołę, przedszkole, ośrodek.

Na czyj wniosek zostaje wydane przeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego? 

Odpowiedź: Wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego odbywa się zawsze na wniosek rodziców/prawnych opiekunów lub dorosłego ucznia. Placówka edukacyjna nie może wystąpić z wnioskiem o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. 

Co powinno zostać dołączone do wniosku o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego? 

Odpowiedź: Do wniosku o wydanie orzeczenia należy obowiązkowo dostarczyć zaświadczenie od lekarza, stwierdzające chorobę/ niepełnosprawność/ zaburzenie, które może być przyczyną uznania, że dziecko ma specjalne potrzeby edukacyjne. Warto pamiętać, że lekarz może w zaświadczeniu wpisać dodatkowe informacje o dziecku i jego potrzebach, wynikających z niepełnosprawności, które mogą być zaspokojone w placówce edukacyjnej – nawet jeżeli nie ma na to miejsca na druku, przygotowanym przez poradnię. Zaświadczenie może, ale nie musi być wystawione na dedykowanym druku. 

Dla dziecka z niepełnosprawnością ruchową lekarz może wskazać np. na potrzebę dostosowania form pracy na lekcjach wychowania fizycznego czy konieczność wsparcia osoby dorosłej w poruszaniu się po szkole, czynnościach związanych z higieną i samoobsługą. Z kolei dla dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu wskazania lekarskie mogą dotyczyć konkretnych form wsparcia psychologicznego, które uczeń z zaburzeniami w relacjach społecznych powinien otrzymać w szkole – naturalnym środowisku społecznym. 

W zaświadczeniu lekarz może także określić, które przedmioty dziecko ma realizować wspólnie z klasą, a które indywidualnie lub w małej grupie do 5 uczestników.

Czy wydając orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego poradnia musi brać pod uwagę opinię lekarza? 

Odpowiedź: Poradnia psychologiczno-pedagogiczna może, ale nie musi brać pod uwagę opinii lekarza. Kiedy zespół orzekający w poradni nie uwzględni w całości zaświadczenia lekarskiego, to rodzic ma mocne podstawy do odwołania się od decyzji zespołu do kuratora, w szczególności wtedy, gdy w zespole orzekającym nie zasiada lekarz specjalista zajmujący się dziećmi z daną niepełnosprawnością.

Jakie kroki podejmuje poradnia, by wydać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego: 

Odpowiedź: Aby wydać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznej zapoznają się z wnioskiem i dołączonymi do niego dokumentami oraz przeprowadzają wywiad z rodzicami i diagnozę dziecka. Diagnoza służy ocenie rozwoju intelektualnego, poznawczego, ruchowego, emocjonalnego, społecznego. W spotkaniu zazwyczaj uczestniczą pedagog, psycholog, czasem także logopeda, rehabilitant lub inny specjalista – w zależności od deficytów konkretnego dziecka. 

Ile czasu ma poradnia na wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego? 

Odpowiedź: Poradnia ma 30 dni od momentu złożenia wniosku na przygotowanie dokumentu (w wyjątkowych przypadkach, wymagających np. pogłębionej diagnostyki – 60 dni). 

Co oznacza pojęcie „uczeń niepełnosprawny”? 

Odpowiedź: Uczeń niepełnosprawny to uczeń z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, wydanym z racji niepełnosprawności. Przepisy podają katalog dziewięciu niepełnosprawności, uprawniających do uzyskania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego. Orzeczenia mogą otrzymać dzieci: 

 niesłyszące, 

 słabosłyszące, 

 niewidome, 

 słabowidzące, 

 z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, 

 z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, 

 z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, 

 z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, 

 z niepełnosprawnościami sprzężonymi. 

Jak przekonać rodziców aby ich dzieci poszły do klasy integracyjnej (oczywiście chodzi o rodziców dzieci nieposiadających orzeczenia) 

Odpowiedź: 

 mniejsza liczba uczniów 

 obecność na zajęciach dwóch nauczycieli 

 optymalne warunki służące wdrażaniu do tolerancji, szacunku, akceptacji 

 zróżnicowane metody pracy 

W trakcie roku szkolnego do klasy zostanie dopisany uczeń z orzeczeniem. Co należy zrobić? 

Odpowiedź: Dyrektor odpowiada za realizację zaleceń wynikających z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego ucznia, planuje czas zajęć rewalidacyjnych, zajęć z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz innych zajęć wspomagających proces kształcenia ucznia w arkuszu organizacji pracy oraz wyznacza nauczyciela lub specjalistę prowadzącego zajęcia z uczniem na koordynatora zespołu odpowiedzialnego za opracowanie IPET. Zadania zespołu związane z planowaniem pracy dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego: 

 dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia (minimum dwa razy w roku); 

 opracowuje IPET, w terminie do dnia 30 września lub do 30 dni od dnia otrzymania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego; 

 ustala zakres, formę i czas trwania poszczególnych zajęć realizowanych w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej; 

 może dokonywać modyfikacji IPET; 

 wydaje opinię, o potrzebie przedłużenia uczniowi okresu nauki; 

 wydaje opinię o potrzebie skrócenia okresu nauki, gdy poziom osiągnięć ucznia rokuje opanowanie przez niego wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia i efektów kształcenia w zawodach w ciągu dwóch lat; 

 ocenia zasadność dalszego pobytu wychowanka w MOW, MOS, SOSW, SOW lub w ORW 

 ustala zakres współpracy MOW, MOS, SOSW lub SOW albo ORW z wychowankiem i jego rodziną po opuszczeniu przez wychowanka ośrodka Spotkania zespołu odbywają minimum 2 razy w roku szkolnym lub częściej, gdy zachodzi taka potrzeba w odniesieniu do ucznia/wychowanka. 

Kto może otrzymać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego? 

Odpowiedź: Kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież posiadające orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydane ze względu na: 

 niepełnosprawność dzieci i młodzieży: niesłyszących, słabosłyszących, niewidomych, słabowidzących, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, i z niepełnosprawnościami sprzężonymi; 

 niedostosowanie społecznie; 

 zagrożenie niedostosowaniem społecznym.

Jakie są formy nauczania specjalnego? 

Odpowiedź: Kształcenie specjalne może być prowadzone w formie nauczania w: 

 przedszkolach i szkołach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych – ogólnodostępnych, 

 przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych, szkołach lub oddziałach –integracyjnych, 

 przedszkolach i szkołach lub oddziałach – specjalnych, 

 innych formach wychowania przedszkolnego, 

 ośrodkach: MOW, MOS, SOSW, SOW, a także ośrodkach rewalidacyjno-wychowawczych

Co to jest nauczanie specjalne? 

Odpowiedź: Organizacja nauczania specjalnego to – oprócz odpowiednich metod i form wsparcia opisanych w zaleceniach z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, dobranych zgodnie z możliwościami psychofizycznymi ucznia – również pomoc i opieka nauczyciela wspierającego, wykorzystanie sprzętu specjalistycznego, wykorzystanie dostosowanych podręczników i materiałów edukacyjnych oraz dodatkowe specjalistyczne zajęcia a czasami wsparcie przez osoby z personelu pomocniczego.

Gdzie może się uczyć uczeń z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego? 

Odpowiedź: Uczeń niepełnosprawny (którego reprezentują w kontaktach z placówką oświatową rodzice lub opiekun prawny) ma prawo do edukacji – oznacza to, że właściwa placówka oświatowa nie może mu odmówić edukacji i opieki na czas pobierania nauki. Naukę uczeń pobiera na terenie placówki oświatowej czyli we wszystkich rodzajach przedszkoli oraz typach i rodzajach szkół publicznych i niepublicznych, w tym: 

 przedszkolach i szkołach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych ogólnodostępnych, 

 przedszkolach, oddziałach przedszkolnych w szkołach podstawowych, szkołach lub oddziałach integracyjnych, 

 przedszkolach i szkołach lub oddziałach specjalnych, 

 ośrodkach: MOW, MOS, SOSW, SOW, a także ośrodkach rewalidacyjno-wychowawczych umożliwiających dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim, a także dzieciom i młodzieży z niepełnosprawnościami sprzężonymi

 innych formach wychowania przedszkolnego

Jakie znasz formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej? 

Odpowiedź: 

1. zajęcia rozwijające umiejętności uczenia się to zdobywanie kompetencji i umiejętności uczenia się, przygotowania do dalszej edukacji, nauki nie tylko w szkole, ale również po jej zakończeniu i/lub w różnych środowiskach, odkrywanie i wykorzystanie swoich mocnych stron/predyspozycji/zainteresowań, zwrócenie uwagi na sposób i styl zdobywania i przetwarzania informacji, możliwości psychofizyczne, profil inteligencji ucznia. Zajęcia mają na celu aktywizacje ucznia. Prawo oświatowe nie definiuje ilu uczniów może uczestniczyć w takich zajęciach, czas trwania to 45 minut lub łączny czas tych zajęć w okresie tygodniowym dedykowany uczniowi, realizowanych w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. 

2. zajęcia rozwijające kompetencje emocjonalno-społeczne powstały w miejsce zajęć socjoterapeutycznych. Skierowane są głównie do uczniów z trudnościami w zachowaniu (zachowania ryzykowne, destrukcyjne, agresywne), problemami emocjonalnymi (depresja młodzieńcza, niska samoocena, doświadczenia traumy) problemami z nawiązywaniem poprawnych relacji z rówieśnikami (wycofanie z relacji, obojętność lub izolacja rówieśnicza, brak przestrzegania obowiązujących norm), funkcjonowaniu w różnych środowiskach i rolach społecznych (uczeń, reprezentant, kolega, zawodnik, dziecko, rodzeństwo). Zajęcia te należą do grupy zajęć specjalistycznych, liczba uczestników to 10 uczniów (w szczególnych przypadkach można zwiększyć liczebność grupy), czas trwania to 45 minut lub łączny czas tych zajęć w okresie tygodniowym dedykowany uczniowi. 3. zindywidualizowane ścieżki realizacji obowiązkowego przygotowania przedszkolnego oraz kształcenia przeznaczone są dla dzieci i uczniów z trudnościami w funkcjonowaniu w przedszkolu i w szkole, skutkują opracowaniem modelu organizacji i nauczania odpowiadających na specjalne potrzeby edukacyjne i stworzenie takich warunków edukacji, aby uczeń niezależnie od swoich problemów rozwijał swój potencjał i miał możliwość osiągać sukcesy. Zajęcia odbywają się w dwóch formach – grupowej z klasą i indywidualnej ze specjalistą, a realizowane są w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Wymiar tygodniowy zajęć indywidualnych określa się w oparciu o zalecenia zawarte w opinii z publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Forma ta nie dotyczy dziecka/ucznia z: - orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego, ponieważ uczniowi z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego zapewniona jest możliwość realizacji wybranych zajęć indywidualnie lub w grupie liczącej do 5 uczniów, - z opinią o indywidualnym nauczaniu lub rocznym przygotowaniu przedszkolnym, gdyż w tym przypadku edukacje organizuje się w miejscu pobytu dziecka. Indywidualne nauczanie organizuje się tylko wtedy, gdy stan zdrowia uniemożliwia objęcie ucznia zindywidualizowaną ścieżką kształcenia. Jeśli stan zdrowia na to pozwala, uczeń z opinią o indywidualnym nauczaniu, ma prawo na realizację wybranych działań w środowisku rówieśniczym i może uczestniczyć: w zajęciach pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym w szczególności rozwijających zainteresowania i uzdolnienia, w zajęciach rewalidacyjnych, uroczystościach i imprezach szkolnych oraz wybranych zajęciach edukacyjnych (poza tygodniowym wymiarem godzin zajęć obowiązkowych. W przypadku poprawy stanu zdrowia ucznia dyrektor ma prawo i możliwość zawiesić/zaprzestać nauczania indywidualnego i przywrócić ucznia do nauczania w klasie. 

4. zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu – mają na celu zorganizowanie pomocy uczniowi w taki sposób, aby świadomie obrał ścieżkę dalszej edukacji i rozwoju a w efekcie przygotował się do wykonywania wybranego zawodu. Na zajęciach uczeń pozna specyfikę zawodów, zdobędzie wiadomości o możliwościach kształcenia, nauczy się metod aktywnego poszukiwania pracy. Specyficzna sytuacja ucznia z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego wymaga nie tylko współpracy z doradcą zawodowym, ale również z lekarzem medycyny pracy, który może ocenić stan zdrowia przyszłego pracownika oraz wskaże ewentualne przeciwwskazania do wykonywania zawodu. Ważna w tym przypadku jest ścisła współpraca z rodzicami/opiekunami ucznia, którzy powinni zapewnić dziecku wykonanie stosownych badan lekarskich i zgromadzenie opinii profesjonalistów specjalizujących się w danej niepełnosprawności.

Komu udzielana jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna? 

Odpowiedź: Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana jest: 

1. uczniom posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego 

 niepełnosprawnym 

 niedostosowanym społecznie 

 zagrożonym niedostosowaniem społecznym 

2. uczniom posiadającym orzeczenie o potrzebie indywidualnego rocznego obowiązkowego przygotowania przedszkolnego / nauczania, którym stan zdrowia uniemożliwia lub znacznie utrudnia uczęszczanie do przedszkola lub szkoły, 

3. dzieciom i młodzieży posiadającym orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, 

4. uczniom posiadającym opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym: 

 opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka 

 opinię o potrzebie odroczenia od realizacji obowiązku szkolnego 

 opinię o potrzebie objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną 

 opinię o specyficznych trudnościach w uczeniu się 

 opinię o potrzebie dostosowania wymagań edukacyjnych 

 opinię o potrzebie objęcia ucznia pomocą w formie klasy terapeutycznej 

 opinię o potrzebie objęcia ucznia pomocą w formie zindywidualizowanej ścieżki realizacji 

 obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, zindywidualizowanej ścieżki kształcenia Należy pamiętać, że nie jest to zamknięty katalog grup uprawnionych do otrzymania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Pomocą taką obejmuje się nie tylko tych, którzy posiadają orzeczenie lub opinię poradni psychologiczno- pedagogicznych, ale wszystkich uczniów (wychowanków), którzy tej pomocy potrzebują. Powodów do objęcia ich pomocą psychologiczno-pedagogiczną może być wiele a wśród nich mogą być zaburzenia emocjonalne, zaburzenia sprawności językowych, trudności w zdobyciu kompetencji szkolnych i codziennym funkcjonowaniu.

Co to jest IPET? 

Odpowiedź: Ogólnie mówiąc IPET jest dokumentem, zawierającym planowane działania wobec ucznia z niepełnosprawnością, posiadającego orzeczenie o kształceniu specjalnym.

Kiedy dziecko przewlekle chore może zostać przyjęte do szkoły lub przedszkola? 

Odpowiedzi: Żeby dziecko mogło zostać przyjęte do danej placówki konieczna jest: 

 zgoda dyrektora, 

 możliwości zapewnienia właściwych warunków. 

Za zapewnienie dziecku bezpiecznych i higienicznych warunków odpowiada dyrektor przedszkola lub szkoły. Warunki te muszą uwzględniać rodzaj schorzenia lub niepełnosprawności dziecka.

Jeśli w szkole nie ma pielęgniarki, a trzeba dziecku podać leki lub sprawdzić jego stan zdrowia, kto może to zrobić? 

Odpowiedź: 

 samo dziecko, 

 rodzic, 

 nauczyciel lub wychowawca. 

Uwaga: pracownicy szkoły muszą otrzymać instrukcję postępowania od rodziców. Mogą też przejść szkolenie z opieki nad dzieckiem z daną chorobą przewlekłą.

Jakie są procedury postępowania w szkole w przypadku ucznia przewlekle chorego?  

Odpowiedź: 

- nauczyciel powinien pozyskać od rodziców informacje dotyczące schorzenia i jego wpływu na funkcjonowanie dziecka 

- powinno zostać zorganizowane szkolenie rady pedagogicznej i innych pracowników w zakresie postępowania z dzieckiem na co dzień i na wypadek zaostrzenia objawów choroby 

- dostosować sposób realizacji treści programowych , dobór form i metod pracy 

- w przypadku zaostrzenia objawów choroby wskazane jest niezwłoczne powiadomienie rodziców 

W każdej sytuacji nauczyciel wraz ze szkolnymi specjalistami powinien opracować procedury w odniesieniu do dzieci z różnymi schorzeniami. Procedury takie nie zawsze są opracowywane w szkołach i przedszkolach, jednak sprzyjają komfortowi pracy dziecka i nauczycieli. 

Co to jest wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia czyli WOPFU? 

Odpowiedź: Wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia czyli WOPFU jest to arkusz opisujący: 

 indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne, mocne strony, predyspozycje, zainteresowania i uzdolnienia ucznia; 

 zakres, formy i metody wsparcia ze strony nauczycieli, specjalistów i/lub pomocy nauczyciela, 

 trudności w funkcjonowaniu ucznia i przyczyny niepowodzeń edukacyjnych czy wychowawczych, ograniczenia utrudniające funkcjonowanie i uczestnictwo ucznia w codziennym życiu placówki, 

 efekty działań podejmowanych w celu poprawy sytuacji. 

Ważne (!) rodzic może uczestniczyć w spotkaniach zespołu, zgłaszać swoje uwagi, wysłuchiwać opinii nauczycieli i specjalistów oraz dostarczać zewnętrznych opinii specjalistów dotyczących funkcjonowania dziecka i zaleceń do pracy z nim. Rodzice otrzymują kopię dokumentu i nie muszą o niego wnioskować jak poprzednio.

Jak efektywnie organizować pracę z uczniem zdolnym? 

Odpowiedź: W pracy z uczniem zdolnym warto pamiętać o zaspokajaniu nie tylko jego potrzeb intelektualnych, lecz także potrzeb emocjonalnych i społecznych. Uważności nauczycieli wymaga obserwacja funkcjonowania ucznia w zespole klasowym, jego pozycji w grupie rówieśniczej i relacji z kolegami. Potrzeby ucznia w tym względzie mogą wynikać z poczucia odmienności, postrzegania przez innych jako „kujona”, braku akceptacji ze strony rówieśników, poczucia osamotnienia, a nawet izolacji. Warto również zwrócić uwagę na potrzebę uczenia dziecka organizacji pracy własnej, prawidłowego wykorzystania czasu wolnego i zapewnienia mu wypoczynku. Wskazówki do pracy to: 

- Zindywidualizowana ścieżka kształcenia. 

- Realizacja indywidualnych programów nauczania lub indywidualnego toku nauki. 

- Dostosowanie wymagań edukacyjnych.

- Wykorzystywanie zróżnicowanych, aktywizujących metod i form pracy. 

- Udział w dodatkowych zajęciach pozalekcyjnych i pozaszkolnych. 

- Promowanie osiągnięć ucznia i umożliwienie weryfikowania własnych osiągnięć. 

- Motywowanie do dalszego rozwoju.

 W jaki sposób organizujesz pracę z uczniem zdolnym? 

Odpowiedź: Indywidualizacja pracy lekcyjnej i domowej, powierzenie mu funkcji asystenta podczas zajęć, przygotowanie do konkursów, zapewnienie udziału w zajęciach pozalekcyjnych umożliwiających rozwój uzdolnień i zainteresowań. Do najczęściej stosowanych metod pracy z uczniem zdolnym należą: - wzbogacenie - polega na przystosowaniu nauczania do możliwości intelektualnych ucznia. Zwiększamy intensywność jego pracy, poszerzamy zakres wiedzy (wzbogacanie pionowe), dostarczamy w trakcie nauki większej liczby zadań o tym samym poziomie trudności (wzbogacanie poziome); - akceleracja (przyspieszenie) - wcześniejsze rozpoczynanie nauki, podwójna promocja (przeskakiwania klas), szybsze przerabianie materiału, system nauczania bezklasowego, wcześniejsze kończenie szkoły i przechodzenie na następny szczebel nauczania. Te formy pracy są odpowiednie dla dzieci dojrzałych emocjonalnie, społecznie i fizycznie - specjalne klasy i specjalni nauczyciele 

- nauczyciele prowadzą zajęcia z uczniami kilku klas lub szkół. 

Uczniowie ci część czasu spędzają w typowych klasach, a część – w zespołach tematycznych; 

- odrębne szkoły dla szczególnie uzdolnionych w różnych przedmiotach nauczania np.: szkoły średnie o profilu matematycznym lub szkoły dla uczniów uzdolnionych artystycznie (plastyczne, muzyczne itp.); 

- nauka indywidualna - organizowanie różnych form opieki nad wyróżniającymi się uczniami w klasie lub szkole, a także podczas zajęć pozalekcyjnych i pozaprogramowych – aż do nauki indywidualnej włącznie

Z pozdoriweniami

Patrycja

AWANS ZAWODOWY W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH CZ. 6

Witam, 
W tej części zajmiemy się pytaniami dotyczącymi dokumentacji:

Jakie dokumenty regulują pracę szkoły? 

Odpowiedź: Statut szkoły, Regulamin szkoły (i inne regulaminy), Wewnątrzszkolne zasady oceniania. Należy odnieść się do swojej placówki. 

W jaki sposób dokonujemy poprawek w dokumentacji szkolnej? 

Odpowiedź: 

1. Sprostowania błędu i oczywistej omyłki w księdze ewidencji, o której mowa w § 3 ust. 1, a także w księdze uczniów, księdze słuchaczy, księdze wychowanków oraz arkuszu ocen ucznia albo słuchacza dokonuje dyrektor szkoły lub placówki albo osoba przez niego upoważniona do dokonania sprostowania. 

2. Sprostowania błędu i oczywistej omyłki w pozostałej dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej dokonuje osoba, która taki błąd lub omyłkę popełniła, lub dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki albo osoba przez niego upoważniona do dokonania sprostowania. 

3. Sprostowania błędu i oczywistej omyłki dokonuje się przez skreślenie kolorem czerwonym nieprawidłowych wyrazów i czytelne wpisanie kolorem czerwonym nad skreślonymi wyrazami właściwych danych oraz wpisanie daty i złożenie czytelnego podpisu przez osobę dokonującą sprostowania

Wymień dokumenty wewnątrzszkolne i omów jeden z nich. 

Odpowiedź: Statut szkoły, Regulamin szkoły, Koncepcja pracy przedszkola, Koncepcja pracy szkoły, Program Wychowawczo-Profilaktyczny, Plan pracy szkoły. Każdy powinien znać dokumenty regulujące pracę placówki, w której jest zatrudniony, ponieważ są różnice, proszę o tym pamiętać.

Jakie są najważniejsze dokumenty prowadzone przez nauczyciela? 

Odpowiedzi: Nauczyciel prowadzi dokumenty w oparciu o rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 25 sierpnia 2017 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne przedszkola, szkoły i placówki dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej i opiekuńczej oraz rodzajów tej dokumentacji. (Dz.U. 2017 poz. 1646 ): 

 dziennik zajęć przedszkola/dziennik lekcyjny;

 dziennik innych zajęć (jeśli prowadzi zajęcia z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, zajęć rozwijających uzdolnienia i zainteresowania);

 dziennik zajęć świetlicy (jeśli tam pracuje);

 dziennik zajęć specjalistycznych (jeśli prowadzi takie zajęcia);

 dziennik indywidualnych zajęć rewalidacyjno-wychowawczych.

Dokumentacja pomocy psychologiczno-pedagogicznej: 

 zgoda rodziców;

 wniosek do dyrektora w sprawie objęcia dziecka pomocą specjalisty,;

 program pracy z dzieckiem lub z grupą;

 IPET dla dzieci niepełnosprawnych;

 dokumentacja wielospecjalistycznej oceny funkcjonowania dziecka, teczka dla każdego dziecka objętego pomocą psych-pedagogiczną zawierająca dokumentację badań, czynności uzupełniających prowadzonych przez pedagoga, psychologa, logopedę, terapeutę, lekarza lub innego specjalistę, IPET, program indywidualnej pracy, dokumentacja współpracy z rodzicami w tym pisemne informacje dotyczące form, okresu udzielania pomocy, opinie formułowane o dziecku. 

Których prowadzenie wynika z innych przepisów: 

 plany pracy wychowawczo-dydaktycznej;

 dokumentacja obserwacji (arkusze);

 dokumentacja współpracy z rodzicami (protokoły z zebrań, notatki z rozmów). 

Podkreślam, że zwykle wystarczy wymienić podstawowe dokumenty, zwłaszcza te, które prowadzi egzaminowany nauczyciel. 

Wyjaśnij, na czym polega różnica pomiędzy konspektem a scenariuszem? 

Odpowiedź: Scenariusz zawiera dokładne wskazówki dotyczące realizacji tematu. 

Powinien zawierać: 

1. Cel główny, w którym określamy zakres dążeń i postulatów wychowawczych w wybranej problematyce . 

2. Temat lekcji. 

3. Cele szczegółowe, w których określamy wiadomości i umiejętności uczniów w aspekcie: a. zapamiętanie wiadomości (uczeń wie) b. rozumienie wiadomości (uczeń rozumie) c. stosowanie wiadomości (uczeń potrafi) 

4. Metody – proponowane przez autora scenariusza 

5. Środki dydaktyczne (w tym karty pracy ucznia) – środki dydaktyczne powinny stanowić zestaw pomocy gotowych do zastosowania w trakcie realizacji zajęcia 

6. Opis przebiegu lekcji z określeniem czasu trwania poszczególnych etapów: 

a. etap wstępny 

b. etap główny 

c. etap końcowy 

d. podsumowanie 

Konspekt ma być zwięzły i konkretny. Przedstawia najważniejsze czynności wykonywane kolejno podczas planowanej lekcji. Często jego forma narzucana jest odgórnie, jednak musimy skonstruować go tak, by to nam ułatwił przeprowadzenie lekcji krok po kroku. Konspekt ma nam pomóc w rytmicznym przechodzeniu od jednego etapu lekcji do drugiego, zapobiegać chaosowi i stracie czasu. 

Konspekt powinien zawierać: 

1. temat lekcji;

2. cele lekcji;

3. metody nauczania;

4. pomoce naukowe;

5. przebieg lekcji z podaniem czasu przeznaczonego na poszczególne etapy pracy.

Co uwzględniamy opracowując program wychowawczo-profilaktyczny? 

Odpowiedź: Kierunki polityki oświatowej na dany rok szkolny, potrzeby szkoły i uczniów, wnioski z ubiegłego roku szkolnego, wizję i misję szkoły.

Z pozdrowieniami

Patrycja

AWANS ZAWODOWY W PYTANIACH I ODPOWIEDZIACH CZ. 5

Witam,
W dzisiejszym poście zajmijmy się pytaniami dotyczącymi prawa oświatowego:

Proszę wskazać możliwości pomocy dzieciom będącym w trudnej sytuacji materialnej. 

Odpowiedź: Organizując taką pomoc, musimy pamiętać o takcie pedagogicznym, dyskrecji i delikatności w swoim postępowaniu. Dużo łatwiej jest pomóc, niż przyjąć po moc. Możemy zorganizować pomoc w ramach zespołu klasowego (z zachowaniem ww. zasad) lub zgłosić sytuację do szkolnego pedagoga, który zorganizuje np. nieodpłatne drugie śniadanie czy obiad. Oczekiwane skutki z pewnością przyniesie nawiązanie współpracy z MOPS czy PCPR. Pamiętajmy o RODO!!!

Jakie obowiązki wynikają dla Ciebie z Karty Nauczyciela? 

Odpowiedź: Art. 6. Nauczyciel obowiązany jest: 

1) rzetelnie realizować zadania związane z powierzonym mu stanowiskiem oraz podstawowymi funkcjami szkoły: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą, w tym zadania związane z zapewnieniem bezpieczeństwa uczniom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę; 

2) wspierać każdego ucznia w jego rozwoju; 

3) dążyć do pełni własnego rozwoju osobowego; 

3a) doskonalić się zawodowo, zgodnie z potrzebami szkoły (obowiązuje od 1 września 2018) 

4) kształcić i wychowywać młodzież w umiłowaniu Ojczyzny, w poszanowaniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w atmosferze wolności sumienia i szacunku dla każdego człowieka; 

5) dbać o kształtowanie u uczniów postaw moralnych i obywatelskich zgodnie z ideą demokracji, pokoju i przyjaźni między ludźmi różnych narodów, ras i światopoglądów.

Jak długo może trwać przerwa w zatrudnieniu, by staż była ważny i nie przepadł? 

Odpowiedź: Nie dłużej niż 3 miesiące. 

Wyjaśnij kwestię czasu pracy nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze. 

Odpowiedź: Czas pracy nauczyciela zatrudnionego w pełnym wymiarze zajęć nie może przekraczać 40 godzin na tydzień. W ramach czasu pracy oraz ustalonego wynagrodzenia nauczyciel obowiązany jest realizować: zajęcia dydaktyczne, wychowawcze i opiekuńcze, prowadzone bezpośrednio z uczniami lub wychowankami albo na ich rzecz. Wliczane są tu także zebrania z rodzicami i doskonalenie zawodowe.

Co to oznacza, że nauczyciel może odpowiadać dyscyplinarnie? 

Odpowiedź: O zagadnieniu tym jest mowa w Karcie nauczyciela: 

Art. 75. Odpowiedzialność dyscyplinarna nauczycieli 

1. Nauczyciele podlegają odpowiedzialności dyscyplinarnej za uchybienia godności zawodu nauczyciela lub obowiązkom, o których mowa w art. 6 obowiązki nauczyciela. 

2. Za uchybienia przeciwko porządkowi pracy, w rozumieniu art. 108 kary porządkowe Kodeksu pracy, wymierza się nauczycielom kary porządkowe zgodnie z Kodeksem pracy. 

3. Ilekroć w niniejszym rozdziale jest mowa o dyrektorze szkoły, należy przez to rozumieć także kierownika szkolnego punktu konsultacyjnego, o którym mowa w art. 1 zakres podmiotowy ustawy ust. 2 pkt 1a. 

Art. 76. Kary dyscyplinarne 

1. Karami dyscyplinarnymi dla nauczycieli są: 

1) nagana z ostrzeżeniem; 

2) zwolnienie z pracy; 

3) zwolnienie z pracy z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczyciela w okresie 3 lat od ukarania; 

4) wydalenie z zawodu nauczyciela. 

2. Kary dyscyplinarne wymierza komisja dyscyplinarna. 

3. Wymierzenie kary dyscyplinarnej, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest równoznaczne z zakazem przyjmowania ukaranego do pracy w zawodzie nauczyciela. 

4. Rozwiązanie stosunku pracy po popełnieniu czynu stanowiącego podstawę odpowiedzialności dyscyplinarnej nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania dyscyplinarnego oraz wymierzenia kary dyscyplinarnej. 

5. Odpis prawomocnego orzeczenia o ukaraniu karą dyscyplinarną wraz z uzasadnieniem włącza się do akt osobowych nauczyciela.

Które z aktów prawnych wykorzystałeś w trakcie przygotowywania się do kolejnego stopnia awansu? 

Odpowiedź: 

- Karta Nauczyciela;

- Rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli z 2013 r. i 2018 r.;

- Ustawa o finansowaniu zadań oświatowych (dotyczy okresu przejściowego); 

Na jakiej podstawie nawiązuje się stosunek pracy z nauczycielem np. kontraktowym? 

Odpowiedź: Stosunek pracy z nauczycielem kontraktowym nawiązuje się na podstawie umowy o pracę zawieranej na czas nieokreślony, z zastrzeżeniem ust. 7. 

Ust. 7: W przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela, w tym w trakcie roku szkolnego, z osobą rozpoczynającą pracę w szkole, z nauczycielem kontraktowym lub z nauczycielami, o których mowa w ust. 5, stosunek pracy nawiązuje się na podstawie umowy o pracę na czas określony.

Czy nauczyciel kontraktowy może uczyć według własnego programu? 

Odpowiedź: W obecnym stanie prawnym wybrany przez nauczyciela program nauczania, w tym również własny program (autorski), dopuszcza do użytku szkolnego w danej szkole dyrektor szkoły, po zasięgnięciu opinii rady pedagogicznej. Zasięgnięcie opinii rady pedagogicznej jest obowiązkowe. Jeżeli dyrektor ma wątpliwości, co do zaproponowanego programu nauczania może się zwrócić również o opinię do: 

1) nauczyciela mianowanego lub dyplomowanego, posiadającego wykształcenie wyższe i kwalifikacje wymagane do prowadzenia zajęć edukacyjnych, dla których program jest przeznaczony, lub 

2) konsultanta lub doradcy metodycznego, lub 

3) zespołu nauczycielskiego, zespołu przedmiotowego lub innego zespołu problemowo-zadaniowego, o których mowa w przepisach w sprawie ramowych statutów publicznego przedszkola oraz publicznych szkół. 

Wymień akty prawne regulujące pracę w oświacie. 

Odpowiedź: Ustawa Prawo Oświatowe, Karta Nauczyciela, rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej, Ustawa o finansowaniu zadań oświatowych oraz dokumenty wewnątrzszkolne.

Jakie dokumenty regulują awans zawodowy nauczycieli? 

Odpowiedź: Karta Nauczyciela, Rozporządzenie w sprawie uzyskiwania stopni awansu zawodowego przez nauczycieli, Ustawa o finansowaniu zadań oświatowych.

Kto powołuje dyrektora placówki? 

Odpowiedź: Organ prowadzący. 

Jakie kroki należy podjąć, by pomóc uczniowi zaniedbanemu przez rodzinę? 

Odpowiedź: Zapewnienie wsparcia i okazywanie zrozumienia, przy jednoczesnych wskazywaniu pożądanych zachowań. Swoje działania należy oprzeć na następujących etapach: 

Krok 1. Nauczyciel, który podejrzewa o zaniedbaniu ucznia dokonuje analizy sytuacji ucznia na podstawie jego obserwacji. 

Krok 2. Nauczyciel powiadamia wychowawcę klasy, której uczniem jest dziecko. 

Krok 3. Wychowawca klasy analizuje sytuację ucznia na podstawie danych o jego rodzinie, informacji od nauczyciela, własnych obserwacji, opinii innych nauczycieli ewentualnie wcześniejszych uwag od innych dzieci czy ich rodziców. 

Krok 4. Wychowawca ucznia informuje o sytuacji pedagoga szkolnego i dyrektora szkoły. 

Krok 5. Pedagog sporządza opis sytuacji na bazie wszystkich zebranych informacji o uczniu oraz własnych danych. 

Krok 6. Wychowawca klasy prosi rodziców/prawnych opiekunów dziecka o wizytę w szkole. 

Krok 7. Dyrektor szkoły organizuje spotkanie z rodzicami/prawnymi opiekunami ucznia w obecności wychowawcy klasy i pedagoga szkolnego. 

Krok 8. Na spotkaniu podjęta zostaje próba ustalenia przyczyn zaniedbania ucznia. 

Krok 9. Jeśli okaże się, że zaniedbanie wynika z trudnej sytuacji materialnej rodziny – ustala się zasady postępowania z dzieckiem oraz sposoby udzielenia pomocy rodzinie. 

Krok 10. Jeżeli zostanie stwierdzona przemoc, demoralizacja lub niewydolność wychowawcza – dyrektor szkoły kieruje sprawę na policję lub do sądu rodzinnego. 

Należy się upewnić, czy w placówce, w której nauczyciel jest zatrudniony nie obowiązują ustalone już procedury dotyczące tego problemu.

Wymień organy szkoły i powiedz, które z nich są organami społecznymi? 

Odpowiedź: 

1. Organami szkoły są: 

a) Dyrektor szkoły;

b) Rada Pedagogiczna;

c) Rada Szkoły /jeżeli zostanie utworzona/;

d) Rada Rodziców;

e) Samorząd Uczniowski. 

Trzy ostatnie są organami społecznymi.

Jak nazywa się organ prowadzący sprawujący nadzór pedagogiczny nad Twoją szkołą? 

Odpowiedź: To oczywiście każdy sam musi ustalić. Najczęściej jest to kuratorium.

W jakich dokumentach znajdują się zapisy dotyczące praw dziecka? 

Odpowiedź: 

 Konstytucja RP (każdego obywatela w tym dziecka):

 Konwencja o Prawach Dziecka:

 Statut przedszkola, szkoły. 

Wskaż instytucje, z którymi współpracujesz w zakresie realizacji zadań opiekuńczych i podaj przykłady współpracy. 

Odpowiedź: Takie instytucje to MOPS, GOPS, PCPR, sąd rodzinny, pogotowie opiekuńcze, dom dziecka. Każdy sam musi uporządkować swoje zadania dotyczące tej współpracy, bo zależą od zajmowanego stanowiska i miejsca pracy.  

W jaki sposób dokonuje się wyboru rady oddziałowej? 

Odpowiedź: Każda placówka ma szczegółowo opisane procedury wyboru rady oddziałowej, trzeba się z nimi zapoznać.  

Jakie są kompetencje rady pedagogicznej? 

Odpowiedź: Kompetencje rady pedagogicznej dzielą się na trzy grupy: 

 Stanowiące - rada pedagogiczna uchwala;

 Opiniujące - rada pedagogiczna opiniuje;

 Wnioskujące - rada pedagogiczne wnioskuje. 

Kompetencje stanowiące: 

1) zatwierdzanie planów pracy szkoły/ przedszkola; 

2) podejmowanie uchwał w sprawie wyników klasyfikacji i promocji uczniów (w szkole) 

3) podejmowanie uchwał w sprawie eksperymentów pedagogicznych w szkole; 

4) ustalanie organizacji doskonalenia zawodowego nauczycieli; 

5) podejmowanie uchwał w sprawach skreślenia z listy uczniów/wychowanków; 

6) ustalanie sposobu wykorzystania wyników nadzoru pedagogicznego. 

Kompetencje opiniujące: 

Rada Pedagogiczna opiniuje: 

1) organizację pracy przedszkola, w tym tygodniowy rozkład zajęć; 

2) projekt planu finansowego przedszkola/szkoły 

3) wnioski dyrektora o przyznanie nauczycielom odznaczeń, nagród i innych wyróżnień; 

4) propozycje dyrektora w sprawach przydziału nauczycielom stałych prac i zajęć w ramach wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatkowo płatnych zajęć dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych; 

5) programy wychowania przedszkolnego/nauczania;

Wnioskujące Rada pedagogiczna może wnioskować we wszystkich sprawach dotyczących pracy przedszkola/szkoły Rada pedagogiczna może wnioskować o odwołanie dyrektora z zajmowanego stanowiska. Jeśli w przedszkolu nie działa Rada Szkoły/ Przedszkola rada pedagogiczna przejmuje jej kompetencje w zakresie: 

1) opiniowanie planu pracy; 

2) opiniowanie eksperymentów pedagogicznych; 

3) uchwalanie statutu i zmiany w statucie; 

4) wyraża opinię o pracy dyrektora w czasie dokonywania jej oceny. 

Jakie są kompetencje organu prowadzącego? 

Odpowiedź: Organ prowadzącego szkołę/przedszkole odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego należy w szczególności: 

1) zapewnienie warunków działania szkoły/przedszkola w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki; 

2) zapewnienie warunków umożliwiających stosowanie specjalnej organizacji nauki i metod pracy dla dzieci i młodzieży objętych kształceniem specjalnym; 

3) wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie; 

4) zapewnienie obsługi administracyjnej, w tym prawnej, obsługi finansowej; 

5) wyposażenie szkoły/przedszkola w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczo-profilaktycznych, oraz wykonywania innych zadań statutowych; 

6) wykonywanie czynności w sprawach z zakresu prawa pracy w stosunku do dyrektora szkoły/przedszkola.

Jakie są kompetencje organu sprawującego nadzór pedagogiczny? 

Odpowiedź: 

- sprawuje nadzór pedagogiczny; 

- opiniuje arkusze organizacji publicznych szkół/przedszkoli; 

- nadzoruje i wspomaga organizację wypoczynku; 

- wydaje decyzje administracyjne np. .nadaje stopień nauczyciela dyplomowanego; 

- jest organem odwoławczym (np. nauczyciel może odwołać się od oceny pracy).

W jaki sposób dokonuje się zmian w statucie? 

Odpowiedź: Zmiany w statucie przygotowuje rada pedagogiczna. Jeśli w przedszkolu funkcjonuje rada przedszkola to ona uchwala proponowane zmiany. Jeśli nie ma rady przedszkola, jej kompetencje przejmuje rada pedagogiczna i to ona uchwala zmiany. 

Proszę podać przykład zachowania ucznia, które wymaga powiadomienia policji/sądu. 

Odpowiedź: 

- wandalizm, niszczenie własności innych uczniów;

- agresja;

- uczeń pod wpływem alkoholu (jeśli rodzice odmawiają się stawienia w szkole);

- uczeń, u którego znaleziono narkotyki;

- uczeń, który dopuścił się czynu karalnego ściganego z urzędu:

1. Udział w bójce lub pobiciu. 

2. Doprowadzenie małoletniego poniżej 15 lat do obcowania płciowego lub poddania się innej czynności seksualnej. 

3. Znęcanie się. 

4. Wywieranie wpływu na świadka w celu skłonienia do cofnięcia skarg lub wpłynięcia na złożone zeznania. 

5. Podrabianie dokumentów. 

6. Kradzież. 

7. Kradzież z włamaniem. 

8. Rozbój. 

9. Przywłaszczenie. 

10. Oszustwo.

Czy innowacje nauczycieli są zgłaszane do kuratorium? 

Odpowiedź: Rozporządzenie w tej sprawie nie obowiązuje od 2017 r., o opracowaniu i wdrożeniu innowacji decydują szkolne procedury.

Czy programy własne, np. programy kół zainteresowań, wpisuje się do szkolnych zestawów programów? 

Odpowiedź: Nie, ponieważ w szkolnych zestawach są wyłącznie programy nauczania i wychowania. 

Kto jest przewodniczącym rady pedagogicznej? 

Odpowiedź: Dyrektor.

Jakie są funkcje rady pedagogicznej? 

Odpowiedź: Do takich należą: klasyfikacja i promocja uczniów, decyzje w sprawie innowacji i eksperymentów pedagogicznych w szkole, skreślanie uczniów z listy (nie dotyczy uczniów objętych obowiązkiem szkolnym – art. 16 ust. 5) oraz dokonywanie nowelizacji w statucie bądź zatwierdzanie nowego statutu szkoły (w przypadku gdy w szkole istnieje rada szkoły, to ona podejmuje uchwały dotyczące statutu, natomiast rada pedagogiczna przygotowuje projekty). 

Rada pedagogiczna podejmuje też uchwały dotyczące planów pracy szkoły, a zatem: szkolnego zestawu podręczników i programów nauczania, planów wychowawczych i programu profilaktyki, programu zajęć dodatkowych i obowiązkowych, regulaminu szkoły, rady pedagogicznej oraz kalendarium szkoły. 

Wszystkie uchwały rady pedagogicznej są podejmowane większością głosów w obecności co najmniej połowy jej członków. Oprócz podejmowania uchwał rada pedagogiczna opiniuje dokumenty, w tym organizację pracy szkoły – arkusz organizacyjny, tygodniowy rozkład zajęć lekcyjnych i pozalekcyjnych, projekt finansowy szkoły, wnioski dyrektora o przyznanie nauczycielom nagród i wyróżnień, propozycje dyrektora dotyczące przydziałów czynności nauczycieli oraz stałych miejsc pracy.

Jak nazywa się organ prowadzący Twoją szkołę? 

Odpowiedź: Np. Miasto Mińsk Mazowiecki, Gmina Cegłów. Organem prowadzącym w przypadku placówek niepublicznych może być fundacja lub stowarzyszenie.

W jaki sposób wykorzystujesz wiedzę zdobytą podczas analizowania dokumentów dotyczących systemu oświaty? 

Odpowiedź: Prawidłowe prowadzenie dokumentacji szkolne, realizacja zadań wychowawcy klasy, organizacja wycieczek i wyjść, przestrzeganie BHP, prawidłowa realizacja podstawy programowej, promowanie i klasyfikowanie uczniów, przestrzeganie przepisów RODO.

Czy w przedszkolu podobnie jak w szkole musi być program wychowawczy i profilaktyki? 

Odpowiedź: Nie, ponieważ zmienił to zapis w ustawie Prawo oświatowe.

Z pozdrowieniami

Patrycja