Ospa wietrzna

1. Choroby zakaźne wieku dziecięcego przebiegające z powikłaniami.
Choroby zakaźne wieku dziecięcego, takie jak: odra, różyczka, świnka,ospa wietrzna i inne niekiedy jako powikłanie prowadzą do podrażnień lub zapaleń mózgu bądź opon mózgowych. W przebiegu z wysoką temperaturą może dojść do stanów drgawkowych i zaburzeń świadomości. Szczególnie groźny przebieg schorzeń może wystąpić u dzieci do 2 lat. Następstwem mogą być przejściowe objawy neurologiczne, mogą też mieć miejsce objawy odległe - encefalopatia, wybiórcze opóźnienie rozwoju, MBD, padaczka i in. (zwłaszcza jeśli próg drgawkowy jest u danego dziecka niski i napady miały miejsce nawet przy niewysokim podwyższeniu temperatury ciała - np. ok. 38°C).

Ospa wietrzna, potocznie nazywana wiatrówką, z reguły przebiega łagodnie i bez powikłań. Niestety jest dość dokuczliwa ze względu na liczne, swędzące krostki. Dowiedz się, co warto wiedzieć o ospie i w jaki sposób radzić sobie z przykrą wysypką.
Co jest przyczyną ospy?

Ospa wietrzna to jedna z najbardziej typowych dziecięcych chorób zakaźnych, przez co najczęstszymi ogniskami zapalnymi są żłobki, przedszkola oraz szkoły. Wywołuje ją wirus VZV – Varicella Zoster Virus przenoszony przede wszystkim drogą kropelkową przez bezpośredni kontakt oraz poprzez zabawki, pościel czy ubrania. Aby zarazić się wiatrówką, nie trzeba nawet dotykać chorego. Wystarczy przebywać w tym samym pomieszczeniu i wdychać to samo powietrze.
Ospa wietrzna to choroba, która rozwija się dość długo w organizmie, nie dając o sobie znać. Od zetknięcia z wirusem do pojawienia pierwszych objawów mijają zwykle 10-21 dni. Jawny okres choroby trwa kolejne 10-14 dni. Jednak chory na ospę zaraża już ok. 1-2 dni przed pojawieniem się charakterystycznej wysypki. Zakaźność spada szybko po pojawieniu się zmian na skórze. Praktycznie po 2-3 dniach już dzieci nie zarażają.
Pamiętaj! Wiatrówką można się również zarazić od osoby, która choruje na półpasiec, ponieważ obie choroby wywołuje ten sam wirus.

Wrodzone wady słuchu to zaburzenia, które uwarunkowane są genetycznie, lub mogą być wynikiem uszkodzeń, które miały miejsce w okresie życia płodowego. Drugi rodzaj wad słuchu pojawia się po urodzeniu dziecka – powstają one na skutek urazu, uszkodzenia toksycznego, infekcji, czy w następstwie przebycia chorób zakaźnych. Drugą grupę określamy mianem nabytej wady słuchu.
Wrodzone wady słuchu:
U połowy dzieci z wrodzoną wadą słuchu przyczyną zaburzeń są czynniki genetyczne i dziedziczne.
Niedosłuchy dziedziczne występują jako pojedyncza wada (niedosłuch izolowanym) lub jako wada połączona z innymi nieprawidłowościami (zespół wad wrodzonych) np. zaburzenia endokrynologiczne, zaburzenia wzroku, zaburzenia rozwojowe w obrębie twarzoczaszki.
Innymi przyczynami wrodzonych wad słuchu są choroby matki w czasie ciąży, czynniki toksyczne jakie oddziaływały na nią w czasie ciąży oraz zaburzenia hormonalne.
Najbardziej niebezpieczne dla dziecka są uszkodzenia, do których dochodzi w trzech pierwszych miesiącach ciąży. Uszkodzenia lub niedorozwój narządu słuchu powstają najczęściej na skutek chorób wirusowych np. opryszczka, półpasiec, ospa wietrzna, świnka, odra oraz różyczka.
Czynniki toksyczne to przede wszystkim antybiotyki, preparaty hormonalne, niedobór lub nadmiar witamin.
Ogromne wpływ na zdrowie nienarodzonego dziecka ma nikotyna oraz alkohol spożywany przez matkę w czasie ciąży.