Zaburzenia emocjonalne u dzieci - Pica w niemowlęctwie

PICA W NIEMOWLĘCTWIE:

- Są to problemy w karmieniu i odżywianiu związane z czynnikami psychologicznymi, rozpoczynające się w okresie niemowlęcym lub we wczesnym dzieciństwie (przed ukończeniem przez dziecko 6. r.ż.);

- zaburzenie polegające na wystąpieniu apetytu, na przedmioty niebędące żywnością (ziemia, kreda, węgiel, drewno, bryd, tkaniny, papier, farby);

- Gdy dziecko powyżej 2. roku życia przez okres powyżej 1 miesiąca, co najmniej 2 razy w tygodniu połyka niejadalne substancje (np. farby, tynk, papier, piasek, glinę, włosy itp.) podejrzewać można spaczone łaknienie, czyli tzw. picę. Niepokoić powinno również zwracanie i ponowne przeżuwanie wcześniej połkniętego pożywienia pojawiające się u dziecka (tzw. ruminacje) z prawidłową motoryką przewodu pokarmowego;

RYS HISTORYCZNY I EPITEMOLIGIA:

OBJAWY:

- przejawiają się niechęcią do jedzenia, spożywaniem zbyt małych ilości pożywienia;

- zbyt ubogą dietą akceptowaną przez dziecko;

- zaburzeniami pory spożywania posiłków;

- zupełną odmową spożywania niektórych posiłków (płynnych lub stałych);

- Osoby chore na łaknienie spaczone regularnie jedzą przedmioty niejadalne. Zaburzenie musi trwać przez co najmniej miesiąc, aby zostać sklasyfikowane jako łaknienie spaczone. Przykładowymi przedmiotami, które osoba z łaknieniem spaczonym może spożywać, są:

·         Lód;

·         Mydło;

·         Guziki;

·         Glina;

·         Włosy;

·         Ziemia;

·         Piasek;

·         niedopałki papierosów lub popioły;

·         farba;

·         klej;

·         kreda;

·         kał;

Spożywanie tych przedmiotów może prowadzić do innych poważnych schorzeń. Schorzenia te obejmują zatrucie ołowiem, infekcje pasożytnicze, zatory jelitowe i uduszenie (zachłyśnięcie).

RODZAJE PICA:

- spaczony apetyt (pica - zjadanie np. tynku ze ścian, ziemi z doniczek);

- ruminacje (ponowne przeżuwanie pokarmu cofającego się z przełyku i żołądka);

- geofagia (spożywanie gliny albo brudu);

- pagofagia (spożywanie lodu);

- amylofagia (spożywanie surowej skrobi);

- ryzofagia (spożywanie surowego ryżu);

- koniofagia (spożywanie kurzu);

- trichofagia (zjadanie włosów lub wełny);

- ksylofagia (spożywanie drewna);

- aerofagia - połykanie powietrza;

- kautopireiofagia - zjadanie wypalonych zapałek;

- koprofagia - konsumpcja kału;

- emitofagia - konsumpcja wymiocin;

- geomelofagia - zjadanie surowych ziemniaków;

- hematofagia - wypijanie krwi;

- hialofagia - konsumpcja szkła;

- litofagia - zjadanie kamieni;

- autokanibalizm - zjadanie paznokci i własnego ciała;

- urofagia - wypijanie moczu;

-ksylofagia - konsumpcja drewna;

SKUTKI JEDZENIA NIEJADALNEGO:

- zaburzenia odżywiania może być szkodliwe;

- istnieje ryzyko wystąpienia powikłań,

PRZYCZYNY (CZYNNIKI) - ETIOLOGIA:

CZYNNIKI PSYCHICZNE:

- deprywacja emocjonalna;

- ubóstwo;

- chaos w rodzinie;

- problemy psychiczne:

·         Schizofrenia;

·         Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (łaknienie spaczone jako mechanizm radzenia sobie z chorobą);

CZYNNIKI KULTUROWE:

- w niektórych kulturach jedzenie np. gliny (geofagia) jest akceptowanym zachowaniem;

Niedobory niektórych minerałów: żelaza, cynku lub innego składnika odżywczego (organizm próbuje zastąpić te składniki jedzeniem), a także dieta i niedożywienie (jedzenie rzeczy niejadalnych może zapewnić choremu uczucie pełności);

OBRAZ KLINICZNY:

 - dzieci raczkujące poniżej 2 r.ż. mogą próbować spożywać przedmioty niejadalne ba zasadzie eksperymentu;

- mechanizm ręka-buzia jest w tym wieku bardzo silny i nie do końca świadomy, a próbkowanie jest dziecięcym sposobem na poznawanie świata;

- jeżeli opiekunowie w sposób aktywny i konsekwentny ograniczają i zakazują takich zachowań, to na ogół

ROZPOZNANIE:

- Nie ma badania wykrywającego łaknienie spaczone. Lekarz diagnozuje to schorzenie w oparciu o kilka innych czynników;

- Aby umożliwić lekarzowi wystawienie właściwej diagnozy, należy go poinformować o wszystkich zjedzonych przedmiotach niejadalnych. Bez poinformowania lekarza o spożywaniu tych przedmiotów, wykrycie łaknienia spaczonego może być trudne. Podobnie jest w przypadku dzieci lub osób niepełnosprawnych umysłowo lub rozwojowo;

- Lekarz może przeprowadzić badanie krwi, aby sprawdzić, czy pacjent ma niski poziom cynku lub żelaza. Ponieważ braki te mogą czasem prowadzić do spaczonego łaknienia, ich obecność może pomóc lekarzowi ustalić schorzenie podstawowe, takie jak niedokrwistość;

- Lekarz może również sprawdzić istnienie powikłań mogących wynikać z łaknienia spaczonego. Obejmują one infekcje, pasożyty, niedrożność przewodu pokarmowego oraz zatrucia;

KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE WG ICD-10:

- utrwalone lub powtarzające się

- Termin ten oznacza uporczywe jedzenie substancji niejadalnych, takich jak: ziemia, odłupana ze ścian farba itp. Może występować jako jeden spośród wielu objawów stanowiących tylko część bardziej złożonego zaburzenia psychicznego (takiego np. jak autyzm) lub jako względnie izolowane patologiczne zachowania;

SPOSOBY LECZENIA I ROKOWANIE:

- w izolowanej postaci rokowanie jest dobre, zaburzenie najczęściej ustępuje samoistnie;

- leczenie łaknienia spaczonego zazwyczaj zaczyna się leczeniem powikłań, które mogą być