Macierzyństwo po 35. roku życia

Monika Bellucci, Nicole Kidman, Halle Berry, Susan Sarandon, Marcia Cross, Penelope Cruz, Salma Hayek… Każda z nich zdecydowała się na macierzyństwo po 35. roku życia. Dlaczego późne bycie mamą jest tak popularne w dzisiejszych czasach?

Dwadzieścia lat temu ginekolog na widok 25-letniej dziewczyny w ciąży wzdychał: – Czemu tak długo pani z tym czekała? Dziś ciężarna 18-latka traktowana jest ze współczuciem – w końcu to jeszcze dziecko.

Trudno mówić o modzie na późne macierzyństwo, ale jedno trzeba przyznać – dziś rodzimy dzieci znacznie później, niż nasze mamy i babcie. Dlaczego tak się dzieje?

Większy wybór

Kilkadziesiąt lat temu dla większości kobiet było oczywiste, jak ma wyglądać ich życie: mąż, dzieci, ewentualnie kariera. Ta ostatnia z konieczności nie mogła być na pierwszym miejscu i nawet pani profesor musiała pracować na dwóch etatach: w pracy i w domu. Do dziś kobiety z tak zwanej „tamtej generacji”, które nie zdecydowały się na macierzyństwo lub nie poświęciły mu się w całości, są z tego rozliczane w mediach – przykładem niech będzie Maria Czubaszek, Krystyna Mazurówna czy Jadwiga Staniszkis. Tymczasem obecne pokolenie kobiet ma większy wybór tego, co chce osiągnąć w życiu. Wraz z oczekiwaniem na idealnego kandydata na ojca rozwija się kariera, którą często trudno jest później przerwać z myślą o dziecku. Szczególnie w Polsce, gdzie świeżo upieczona mama nie może liczyć na zbyt szeroki parasol ochronny ze strony państwa. Panie postanawiają więc najpierw zdobyć stałą posadę, potem awansować, następnie wyprowadzić się na swoje i zapewnić dziecku bezpieczeństwo finansowe. Na dzieci decydują się więc coraz częściej kobiety, które już „mogą sobie na to pozwolić” lub te, dla których wybił ostatni dzwonek. W decyzji o wczesnym macierzyństwie nie pomaga też rosnąca liczba rozwodów która, w połączeniu z niemal zerową pomocą państwa wobec samotnych mam, może wystraszyć nawet dwudziestolatki, które marzą o dziecku.

Dłużej żyjemy

Późne macierzyństwo wydaje się w takiej sytuacji dobrym rozwiązaniem. Fakt, że w ubiegłych epokach matką zostawało się w wieku najwyżej 25 lat wynika również z tego, że wtedy przeciętna długość życia oscylowała w granicach 60 – 65 lat. W takiej sytuacji nie każdy chciał powoływać na świat malucha, którego dwudziestych urodzin nie miał szans doczekać. Dziś kobiety w krajach europejskich i Ameryce ( gdzie najmocniej widać tendencję do późnego macierzyństwa) dożywają 75 – 80 roku życia. Dla nich więc faktycznie macierzyństwo nie musi kończyć się na czterdziestce. Kobiety w trzeciej i czwartej dekadzie życia mają też najczęściej więcej czasu na opiekę nad maluchem i większą stabilizację finansową, są spokojniejsze i nie panikują przy każdym przeziębieniu malucha. Dziecko urodzone przez mamę po 35. roku życia częściej jest planowane i wyczekiwane, a w efekcie wychowywane odpowiedzialnej, niż to urodzone przez bardzo młodą matkę.

Nie tylko plusy

Wśród minusów warto wymienić zwiększające się z wiekiem ryzyko niepłodności i wad płodu, a także komplikacji przy porodzie, dlatego przy późnej ciąży wskazana jest ścisła kontrola lekarska.  Zdarza się również tak, że przeciągająca w nieskończoność decyzję o dziecku kobieta, gdy zaczyna myśleć o nim poważnie okazuje się już niezdolna do reprodukcji. Taka sytuacja może być dla niej ogromnym ciosem, dlatego warto zawczasu pamiętać, że granica wieku jest umowna. Choć Salma Hayek urodziła pierwszą córkę mając 41 lat,  a Monica Bellucci miała drugie dziecko w wieku 45 lat, nie każdy organizm jest w stanie poradzić sobie z ciążą. Niektóre panie w tym wieku wciąż są gotowe na rodzicielstwo, inne przechodzą menopauzę już w wieku 40 lat! Mówiąc o minusach późnej ciąży trzeba wymienić też presję otoczenia. Nie każda kobieta wytrzymuje trwające dekady pytania i znaczące spojrzenia rodziny. Przy tym mężczyzna po 50. roku życia, który ani myśli zakładać rodziny wciąż jest według opinii publicznej „Piotrusiem Panem” czy „wolnym duchem”, podczas gdy taka sama kobieta to dziwaczka, której decyzję poddaje się publicznej dyskusji.