Choroby skórne u dzieci
W chorobach skóry zawsze dochodzi do uszkodzenia naskórka. Z tego względu pacjentom zaleca się używanie delikatnych środków myjących i piorących – również dorosłym i starszym dzieciom.
Delikatny naskórek:
Naskórek to najbardziej zewnętrzna warstwa, przez którą skóra odbiera bodźce, wchłaniane są różne substancje, z którymi skóra ma kontakt, a także przez którą wnikają drobnoustroje i alergeny. U dziecka łatwo ulega podrażnieniom. Jest niezwykle wrażliwy, łatwo przepuszczalny i delikatny – jego grubość to zaledwie 50 mikrometrów! Skóra dorosłego może być aż 5x grubsza. Największą skłonność do powstania zmian skórnych, a zwłaszcza wyprysku, wykazuje skóra dzieci do 3. roku życia.
Atopowe zapalenie skóry (AZS):
– jest najczęstszą chorobą skóry o podłożu alergicznym u dzieci do 3. r.ż. U małych dzieci objawy skórne mogą dotyczyć całej skóry. Ponieważ stałym objawem jest świąd, naskórek jest dodatkowo uszkadzany przez drapanie, co jest przyczyną powstawania nadżerek i ranek.
Dziecięce łojotokowe zapalenie skóry – jest bardzo częstą dermatozą u niemowląt. Na skórze głowy i całego ciała pojawiają się czerwone plamy z łuszczącą się powierzchnią. Powstawanie takich objawów często jest sygnałem, że skóra Twojego dziecka jest nieprawidłowo pielęgnowana.
Podrażnienia skóry, potówki – mogą być spowodowane kosmetykami, środkami pielęgnacyjnymi, ubrankami czy nieodpowiednimi proszkami do prania.
Odpowiednia ochrona:
Nawet skóra u zdrowego dziecka nie jest odporna na działanie szkodliwych substancji. Dopóki nie będzie w pełni dojrzała, trzeba otoczyć ją pełną ochroną. Skóra alergika wymaga odpowiedniego leczenia, a na co dzień – jeszcze większej dbałości o jej ochronę. Ważny jest wybór delikatnych środków do mycia i prania, tak, aby substancje mogące podrażnić skórę nie dostały się do organizmu podczas kąpieli czy w kontakcie z ubraniami.
Zmiany na skórze:
U niektórych noworodków wkrótce po urodzeniu występuje wyprysk łojotokowy. Łojotokowe zapalenie skóry może się również rozwijać w kolejnych miesiącach życia.
Zmiany na skórze dziecka są związane z zaburzeniami pracy gruczołów łojotokowych. Pierwsze objawy często dotyczą skóry głowy – wówczas potocznie nazywane są ciemieniuchą. Należy pamiętać, że ciemieniuchy nie wolno usuwać „na siłę”.
Zmiany mogą szybko rozprzestrzeniać się na czole, skroniach, szyi, tułowiu i kończynach dziecka. Wyglądają jak czerwone, drobne grudki, którym towarzyszy zaczerwienienie oraz łuszczenie. W najcięższych przypadkach powstaje rozległy stan zapalny obejmujący niemal całą skórę niemowlaka, powstają liczne nadżerki, co sprzyja rozwojowi zakażeń skóry.
Postępowanie w łojotokowym zapaleniu skóry zależy od tego, gdzie występują zmiany i jak bardzo są nasilone. Najczęściej (przy niewielkim nasileniu zmian) zapalenie ustępuje samoistnie po kilku tygodniach, nie wymaga stosowania szczególnych środków leczniczych i nie pozostawia trwałych śladów na skórze dziecka.
Łojotokowe zapalenie skóry dość często bywa błędnie diagnozowane jako atopowe zapalenie skóry, a postępowanie w obu stanach jest różne.
Jeśli zmiany są nasilone, należy skontaktować się z lekarzem, który wskaże najlepszą metodę leczenia.
Delikatny naskórek:
Naskórek to najbardziej zewnętrzna warstwa, przez którą skóra odbiera bodźce, wchłaniane są różne substancje, z którymi skóra ma kontakt, a także przez którą wnikają drobnoustroje i alergeny. U dziecka łatwo ulega podrażnieniom. Jest niezwykle wrażliwy, łatwo przepuszczalny i delikatny – jego grubość to zaledwie 50 mikrometrów! Skóra dorosłego może być aż 5x grubsza. Największą skłonność do powstania zmian skórnych, a zwłaszcza wyprysku, wykazuje skóra dzieci do 3. roku życia.
Atopowe zapalenie skóry (AZS):
– jest najczęstszą chorobą skóry o podłożu alergicznym u dzieci do 3. r.ż. U małych dzieci objawy skórne mogą dotyczyć całej skóry. Ponieważ stałym objawem jest świąd, naskórek jest dodatkowo uszkadzany przez drapanie, co jest przyczyną powstawania nadżerek i ranek.
Dziecięce łojotokowe zapalenie skóry – jest bardzo częstą dermatozą u niemowląt. Na skórze głowy i całego ciała pojawiają się czerwone plamy z łuszczącą się powierzchnią. Powstawanie takich objawów często jest sygnałem, że skóra Twojego dziecka jest nieprawidłowo pielęgnowana.
Podrażnienia skóry, potówki – mogą być spowodowane kosmetykami, środkami pielęgnacyjnymi, ubrankami czy nieodpowiednimi proszkami do prania.
Odpowiednia ochrona:
Nawet skóra u zdrowego dziecka nie jest odporna na działanie szkodliwych substancji. Dopóki nie będzie w pełni dojrzała, trzeba otoczyć ją pełną ochroną. Skóra alergika wymaga odpowiedniego leczenia, a na co dzień – jeszcze większej dbałości o jej ochronę. Ważny jest wybór delikatnych środków do mycia i prania, tak, aby substancje mogące podrażnić skórę nie dostały się do organizmu podczas kąpieli czy w kontakcie z ubraniami.
Zmiany na skórze:
U niektórych noworodków wkrótce po urodzeniu występuje wyprysk łojotokowy. Łojotokowe zapalenie skóry może się również rozwijać w kolejnych miesiącach życia.
Zmiany na skórze dziecka są związane z zaburzeniami pracy gruczołów łojotokowych. Pierwsze objawy często dotyczą skóry głowy – wówczas potocznie nazywane są ciemieniuchą. Należy pamiętać, że ciemieniuchy nie wolno usuwać „na siłę”.
Zmiany mogą szybko rozprzestrzeniać się na czole, skroniach, szyi, tułowiu i kończynach dziecka. Wyglądają jak czerwone, drobne grudki, którym towarzyszy zaczerwienienie oraz łuszczenie. W najcięższych przypadkach powstaje rozległy stan zapalny obejmujący niemal całą skórę niemowlaka, powstają liczne nadżerki, co sprzyja rozwojowi zakażeń skóry.
Postępowanie w łojotokowym zapaleniu skóry zależy od tego, gdzie występują zmiany i jak bardzo są nasilone. Najczęściej (przy niewielkim nasileniu zmian) zapalenie ustępuje samoistnie po kilku tygodniach, nie wymaga stosowania szczególnych środków leczniczych i nie pozostawia trwałych śladów na skórze dziecka.
Łojotokowe zapalenie skóry dość często bywa błędnie diagnozowane jako atopowe zapalenie skóry, a postępowanie w obu stanach jest różne.
Jeśli zmiany są nasilone, należy skontaktować się z lekarzem, który wskaże najlepszą metodę leczenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz