Od dziś obowiązuje standard opieki nad kobietą w ciąży powikłanej i w sytuacji niepowodzeń położniczych
Dziś wchodzi w życie rozporządzenie ministra zdrowia wprowadzające standard opieki okołoporodowej nad kobietą w ciąży powikłanej i w sytuacji niepowodzeń położniczych.
Rozporządzenie zakłada sposoby postępowania w przypadku wystąpienia najczęstszych patologii ciąży i głównych przyczyn umieralności i zachorowalności okołoporodowej zarówno matek, płodów, jak i noworodków.W dokumencie uwzględniono postępowanie w przypadku pojawienia się powikłań w czasie ciąży, a także tzw. niepowodzenia położniczego, czyli sytuacji, gdy dochodzi do poronienia, urodzenia dziecka martwego, niezdolnego do życia lub obarczonego letalnymi schorzeniami. Są to także sytuacje, gdy kobieta spodziewa się urodzenia chorego dziecka.Autorzy standardów wskazują, że w sytuacji utraty dziecka szczególnie ważne jest poszanowanie praw pacjentki przez personel medyczny, w szczególności poszanowanie prawa do uzyskania informacji o warunkach rejestracji martwego urodzenia w urzędzie stanu cywilnego. W standardach zapisano także, że po przekazaniu kobiecie informacji o śmierci lub ciężkiej chorobie dziecka lekarz powinien dać jej czas na możliwość oswojenia się z tą sytuacją, zanim wyjaśni jej szczegółowo przyczyny tego niepowodzenia i zanim podejmą decyzję o dalszym postępowaniu. Na życzenie pacjentki należy jej też umożliwić wsparcie psychologiczne i wsparcie bliskich. Zaznaczono, że kobieta, która straciła dziecko, nie powinna przebywać w sali razem z innymi ciężarnymi lub kobietami, które urodziły zdrowe dzieci.Najczęstszymi przyczynami powikłań w ciąży są nadciśnienie tętnicze, przedwczesny poród, ciąża bliźniacza, niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu oraz krwotok położniczy. Rozporządzenie określa poszczególne elementy opieki medycznej w takich sytuacjach, m.in. zakres niezbędnych badań diagnostycznych, świadczeń profilaktycznych i leczniczych, a także miejsce ich udzielania.
Rozporządzenie zakłada sposoby postępowania w przypadku wystąpienia najczęstszych patologii ciąży i głównych przyczyn umieralności i zachorowalności okołoporodowej zarówno matek, płodów, jak i noworodków.W dokumencie uwzględniono postępowanie w przypadku pojawienia się powikłań w czasie ciąży, a także tzw. niepowodzenia położniczego, czyli sytuacji, gdy dochodzi do poronienia, urodzenia dziecka martwego, niezdolnego do życia lub obarczonego letalnymi schorzeniami. Są to także sytuacje, gdy kobieta spodziewa się urodzenia chorego dziecka.Autorzy standardów wskazują, że w sytuacji utraty dziecka szczególnie ważne jest poszanowanie praw pacjentki przez personel medyczny, w szczególności poszanowanie prawa do uzyskania informacji o warunkach rejestracji martwego urodzenia w urzędzie stanu cywilnego. W standardach zapisano także, że po przekazaniu kobiecie informacji o śmierci lub ciężkiej chorobie dziecka lekarz powinien dać jej czas na możliwość oswojenia się z tą sytuacją, zanim wyjaśni jej szczegółowo przyczyny tego niepowodzenia i zanim podejmą decyzję o dalszym postępowaniu. Na życzenie pacjentki należy jej też umożliwić wsparcie psychologiczne i wsparcie bliskich. Zaznaczono, że kobieta, która straciła dziecko, nie powinna przebywać w sali razem z innymi ciężarnymi lub kobietami, które urodziły zdrowe dzieci.Najczęstszymi przyczynami powikłań w ciąży są nadciśnienie tętnicze, przedwczesny poród, ciąża bliźniacza, niedotlenienie wewnątrzmaciczne płodu oraz krwotok położniczy. Rozporządzenie określa poszczególne elementy opieki medycznej w takich sytuacjach, m.in. zakres niezbędnych badań diagnostycznych, świadczeń profilaktycznych i leczniczych, a także miejsce ich udzielania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz