„Jeden test. Dwa życia“– test na HIV w ciąży
Trwa właśnie ogólnopolska akcja „Jeden test. Dwa życia. Zrób test na HIV. Dla siebie i swojego dziecka”. Organizatorzy apelują, by pokonać wstyd i badać się na obecność wirusa HIV, najlepiej dwa razy w czasie ciąży.
Od tego, czy kobieta wie o swoim zakażeniu zależy, czy jej dziecko urodzi się zakażone wirusem HIV. Jeśli przyszła mama pozostaje pod opieką specjalisty ds. AIDS, ryzyko przeniesienia choroby na dziecko spada do zaledwie 1%. W przypadku mam, które nie wiedzą o swoim zakażeniu, ryzyko zarażeni dziecka wzrasta do 40%. Akcja skierowana jest do kobiet w wieku prokreacyjnym, które nie odnoszą ryzyka zakażenia HIV do siebie, a także do tych lekarzy ginekologów, którzy niechętnie kierują swoje pacjentki na badania w kierunku HIV. – W erze skutecznej terapii antyretrowirusowej nie powinny rodzić się dzieci, które zakażenie HIV nabyły od swoich matek. Jest to możliwe pod warunkiem, że lekarze rodzinni, ginekolodzy będą proponowali swoim pacjentkom planującym zajście w ciążę lub będących na początku ciąży wykonanie testu w kierunku obecności przeciwciał anty-HIV – zauważa na stronie kampanii dr Dorota Rogowska-Szadkowska. – Jeśli lekarz nie zaproponuje takiego badania, wówczas kobieta sama powinna zrobić taki test, tylko dla własnej wiedzy, dla zapewnienia przyszłemu dziecku największego bezpieczeństwa – dodaje.Test na HIV powinni zrobić oboje przyszli rodzice.
Prawda a mity:
Na temat wirusa HIV wciąż pokutuje wiele mitów, np. takich, że do zakażenia dochodzi tylko wśród osób uzależnionych od narkotyków czy homoseksualistów. To tylko częściowa prawda, bo choć „mężczyźni, którzy mają kontakty seksualne z innymi mężczyznami” (MSM: „Man who have sex with Man”) to ponad połowa zakażonych, a ponad 10% to zakażenia wśród osób wstrzykujących narkotyki, to coraz więcej jest przypadków, gdy do zakażenia dochodzi inną drogą. 30% z wszystkich zakażonych w 2010 roku i 20% w 2013 to osoby heteroseksualne, które podejmowały „ryzykowne” kontakty seksualne, zaraziły się od nieznanego partnera, prowadziły bujne życie erotyczne lub robiły sobie tatuaż czy piercing w niesterylnych warunkach. – Jeśli wykonanie testu kobiecie planującej ciążę lub będącej w ciąży proponuje ginekolog warto, by równocześnie zrobili go przyszła mama i przyszły tata. Jeśli do wykonania testu namawia partnerka/partner seksualny, wówczas warto zrobić go wspólnie – radzi dr Dorota Rogowska-Szadkowska.
Anonimowo:
Badanie nie wykrywa AIDS ani samego wirusa HIV, a jedynie przeciwciała. Organizm osoby chorej produkuje ich tyle, by mogły być wykryte w teście w ciągu trzech miesięcy od zakażenia. Badanie polega na pobraniu krwi; nie trzeba podchodzić do niego na czczo. Wyniki są dostępne po maksymalnie kilku dniach. W przypadku wyniku pozytywnego zostanie on przesłany do większego laboratorium w celu potwierdzenia. Na takie upewnienie się trzeba będzie czekać już kilka tygodni. Badanie można wykonać w niemal każdym punkcie, w którym pobiera się krew. W punktach konsultacyjno diagnostycznych (PKD) krajowego Centrum ds. AIDS badania wykonywane są bezpłatnie i anonimowo.W latach 2010-2013 u prawie 5 tysięcy osób stwierdzono zakażenie wirusem HIV. 20% z badanych to kobiety, a 27 to dzieci mam, które były nosicielkami wirusa. Najwięcej chorych (ponad 5 na 100 tys. mieszkańców) wykryto w woj. mazowieckim, a najmniej w świętokrzyskim (1 na 100 tys.).
O kampanii:
Organizatorem kampanii jest Krajowe Centrum ds. AIDS. Jej celem jest zwiększenie świadomości dotyczącej testowania w kierunku HIV wśród osób dorosłych, a w konsekwencji zmniejszenie liczby zakażeń HIV wśród nowo narodzonych dzieci. Kampania została objęta patronatem honorowym przez Ministerstwo Zdrowia, Państwową Inspekcję Sanitarną, Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS, Konsultanta krajowego w dziedzinie położnictwa i ginekologii oraz Konsultanta krajowego w dziedzinie perinatologii.
Od tego, czy kobieta wie o swoim zakażeniu zależy, czy jej dziecko urodzi się zakażone wirusem HIV. Jeśli przyszła mama pozostaje pod opieką specjalisty ds. AIDS, ryzyko przeniesienia choroby na dziecko spada do zaledwie 1%. W przypadku mam, które nie wiedzą o swoim zakażeniu, ryzyko zarażeni dziecka wzrasta do 40%. Akcja skierowana jest do kobiet w wieku prokreacyjnym, które nie odnoszą ryzyka zakażenia HIV do siebie, a także do tych lekarzy ginekologów, którzy niechętnie kierują swoje pacjentki na badania w kierunku HIV. – W erze skutecznej terapii antyretrowirusowej nie powinny rodzić się dzieci, które zakażenie HIV nabyły od swoich matek. Jest to możliwe pod warunkiem, że lekarze rodzinni, ginekolodzy będą proponowali swoim pacjentkom planującym zajście w ciążę lub będących na początku ciąży wykonanie testu w kierunku obecności przeciwciał anty-HIV – zauważa na stronie kampanii dr Dorota Rogowska-Szadkowska. – Jeśli lekarz nie zaproponuje takiego badania, wówczas kobieta sama powinna zrobić taki test, tylko dla własnej wiedzy, dla zapewnienia przyszłemu dziecku największego bezpieczeństwa – dodaje.Test na HIV powinni zrobić oboje przyszli rodzice.
Prawda a mity:
Na temat wirusa HIV wciąż pokutuje wiele mitów, np. takich, że do zakażenia dochodzi tylko wśród osób uzależnionych od narkotyków czy homoseksualistów. To tylko częściowa prawda, bo choć „mężczyźni, którzy mają kontakty seksualne z innymi mężczyznami” (MSM: „Man who have sex with Man”) to ponad połowa zakażonych, a ponad 10% to zakażenia wśród osób wstrzykujących narkotyki, to coraz więcej jest przypadków, gdy do zakażenia dochodzi inną drogą. 30% z wszystkich zakażonych w 2010 roku i 20% w 2013 to osoby heteroseksualne, które podejmowały „ryzykowne” kontakty seksualne, zaraziły się od nieznanego partnera, prowadziły bujne życie erotyczne lub robiły sobie tatuaż czy piercing w niesterylnych warunkach. – Jeśli wykonanie testu kobiecie planującej ciążę lub będącej w ciąży proponuje ginekolog warto, by równocześnie zrobili go przyszła mama i przyszły tata. Jeśli do wykonania testu namawia partnerka/partner seksualny, wówczas warto zrobić go wspólnie – radzi dr Dorota Rogowska-Szadkowska.
Anonimowo:
Badanie nie wykrywa AIDS ani samego wirusa HIV, a jedynie przeciwciała. Organizm osoby chorej produkuje ich tyle, by mogły być wykryte w teście w ciągu trzech miesięcy od zakażenia. Badanie polega na pobraniu krwi; nie trzeba podchodzić do niego na czczo. Wyniki są dostępne po maksymalnie kilku dniach. W przypadku wyniku pozytywnego zostanie on przesłany do większego laboratorium w celu potwierdzenia. Na takie upewnienie się trzeba będzie czekać już kilka tygodni. Badanie można wykonać w niemal każdym punkcie, w którym pobiera się krew. W punktach konsultacyjno diagnostycznych (PKD) krajowego Centrum ds. AIDS badania wykonywane są bezpłatnie i anonimowo.W latach 2010-2013 u prawie 5 tysięcy osób stwierdzono zakażenie wirusem HIV. 20% z badanych to kobiety, a 27 to dzieci mam, które były nosicielkami wirusa. Najwięcej chorych (ponad 5 na 100 tys. mieszkańców) wykryto w woj. mazowieckim, a najmniej w świętokrzyskim (1 na 100 tys.).
O kampanii:
Organizatorem kampanii jest Krajowe Centrum ds. AIDS. Jej celem jest zwiększenie świadomości dotyczącej testowania w kierunku HIV wśród osób dorosłych, a w konsekwencji zmniejszenie liczby zakażeń HIV wśród nowo narodzonych dzieci. Kampania została objęta patronatem honorowym przez Ministerstwo Zdrowia, Państwową Inspekcję Sanitarną, Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS, Konsultanta krajowego w dziedzinie położnictwa i ginekologii oraz Konsultanta krajowego w dziedzinie perinatologii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz