Robaki w kale
Pasożyty przewodu pokarmowego wciąż nie są rzadkością. Zakażenia pasożytami przewodu pokarmowego związane jest najczęściej z niedostateczną higieną - zwłaszcza zbyt rzadkim myciem rąk i niedostatecznym myciem owoców i warzyw. Pasożyty atakują nas także z powodu mody kulinarnej na jedzenie surowego mięsa i ryb.
Pasożyty przewodu pokarmowego osobom zdrowym nie wyrządzą większej krzywdy. Natomiast dla ludzi z osłabioną odpornością pasożyty mogą być groźne, bo łatwiej opanowują organizm i wywołują powikłania. W naszym przewodzie pokarmowym osiedlają się robaki - tasiemce czyli robaki płaskie i obleńce czyli robaki obłe. O zakażeniu często mogą świadczyć wysypki alergiczne, których przyczyny nie udaje się ustalić, nudności, wymioty, spadek masy ciała, anemia oraz rozdrażnienie i nadpobudliwość nerwowa.
Pasożyty przewodu pokarmowego - robaki obłe
Glista ludzka. Do zakażenia dochodzi poprzez zjedzenie pokarmów zanieczyszczonych jajeczkami z larwami glisty (np nieumytych warzyw). Jajeczka dostają się do jelita, następnie przebijają się do układu krwionośnego i wędrują do oskrzeli, a następnie z powrotem do jelit. Objawy zakażenia glistą ludzką to: zapalenie oskrzeli, odoskrzelowe zapalenie płuc gdy larwy wędrują, natomiast obecność glist w jelitach powoduje nudności, wymioty, biegunki, bóle w jamie brzusznej oraz osłabienie, brak apetytu, bóle głowy, rozdrażnienie i bezsenność. U niektórych osób występuje też świąd skóry, wysypki, pokrzywki, a nawet ataki duszności. Do wykrycia glisty ludzkiej też potrzebne jest badanie kału. Leczy się ją lekami przeciwpasożytniczymi.
Pasożyty przewodu pokarmowego osobom zdrowym nie wyrządzą większej krzywdy. Natomiast dla ludzi z osłabioną odpornością pasożyty mogą być groźne, bo łatwiej opanowują organizm i wywołują powikłania. W naszym przewodzie pokarmowym osiedlają się robaki - tasiemce czyli robaki płaskie i obleńce czyli robaki obłe. O zakażeniu często mogą świadczyć wysypki alergiczne, których przyczyny nie udaje się ustalić, nudności, wymioty, spadek masy ciała, anemia oraz rozdrażnienie i nadpobudliwość nerwowa.
Pasożyty przewodu pokarmowego - tasiemce
Tasiemców jest kilka rodzajów. Uzbrojony, osiągający 4 m długości, może nas zasiedlić po zjedzeniu zakażonej wieprzowiny, nieuzbrojony dorastający nawet do 10 m jest w wołowinie, równie długi bruzdogłowiec szeroki może być w kawiorze i rybach. Sposobem na uniknięcie tych pasożytów jest unikanie jedzenia niedogotowanego (krwiste befsztyki) i surowego (tatar) mięsa. Chyba, że mamy pewność, że mięso pochodzi z absolutnie pewnego, przebadanego źródła. A co z modnym sushi? Najbezpieczniejsze jest mięso ryb poddane głębokiemu mrożeniu (czyli co najmniej - 20 st.) W takiej temperaturze pasożyty ryb giną.
Po czym poznasz zakażenie tasiemcami?
Objawami zakażenia tasiemcami są: ból głowy, znużenie, bezsenność, nadmierna pobudliwość nerwowa, ogólne osłabienie, brak apetytu lub wilczy apetyt, spadek masy ciała, wysypki, nudności, wymioty, biegunki, bóle brzucha oraz anemia. Zakażenie bruzdogłowcem szerokim prowadzi do niedoboru witaminy B12 i anemii spowodowanej tym brakiem. Dla stwierdzenia zakażenia tasiemcem przede wszystkim przeprowadza się badanie kału na obecność larw i fragmentów tasiemca. Potrzebne jest pobranie kilku próbek w różnym czasie. Tasiemce leczy się lekami przeciwpasożytniczymi.
Tasiemców jest kilka rodzajów. Uzbrojony, osiągający 4 m długości, może nas zasiedlić po zjedzeniu zakażonej wieprzowiny, nieuzbrojony dorastający nawet do 10 m jest w wołowinie, równie długi bruzdogłowiec szeroki może być w kawiorze i rybach. Sposobem na uniknięcie tych pasożytów jest unikanie jedzenia niedogotowanego (krwiste befsztyki) i surowego (tatar) mięsa. Chyba, że mamy pewność, że mięso pochodzi z absolutnie pewnego, przebadanego źródła. A co z modnym sushi? Najbezpieczniejsze jest mięso ryb poddane głębokiemu mrożeniu (czyli co najmniej - 20 st.) W takiej temperaturze pasożyty ryb giną.
Po czym poznasz zakażenie tasiemcami?
Objawami zakażenia tasiemcami są: ból głowy, znużenie, bezsenność, nadmierna pobudliwość nerwowa, ogólne osłabienie, brak apetytu lub wilczy apetyt, spadek masy ciała, wysypki, nudności, wymioty, biegunki, bóle brzucha oraz anemia. Zakażenie bruzdogłowcem szerokim prowadzi do niedoboru witaminy B12 i anemii spowodowanej tym brakiem. Dla stwierdzenia zakażenia tasiemcem przede wszystkim przeprowadza się badanie kału na obecność larw i fragmentów tasiemca. Potrzebne jest pobranie kilku próbek w różnym czasie. Tasiemce leczy się lekami przeciwpasożytniczymi.
Pasożyty przewodu pokarmowego - robaki obłe
Glista ludzka. Do zakażenia dochodzi poprzez zjedzenie pokarmów zanieczyszczonych jajeczkami z larwami glisty (np nieumytych warzyw). Jajeczka dostają się do jelita, następnie przebijają się do układu krwionośnego i wędrują do oskrzeli, a następnie z powrotem do jelit. Objawy zakażenia glistą ludzką to: zapalenie oskrzeli, odoskrzelowe zapalenie płuc gdy larwy wędrują, natomiast obecność glist w jelitach powoduje nudności, wymioty, biegunki, bóle w jamie brzusznej oraz osłabienie, brak apetytu, bóle głowy, rozdrażnienie i bezsenność. U niektórych osób występuje też świąd skóry, wysypki, pokrzywki, a nawet ataki duszności. Do wykrycia glisty ludzkiej też potrzebne jest badanie kału. Leczy się ją lekami przeciwpasożytniczymi.
Owsiki. Zakażenie następuje również przez konakt z zanieczyszczoną żywnością ale tez przedmiotami codziennego użytku ( dlatego trzeba często myć ręce, a już na pewno przed przystąpieniem do przygotowywania jedzenia i przed posiłkiem). Objawy zakażenia owsikami to: zaczerwieniona skóra i świąd okolicy odbytu utrudniający zasypianie, pobudliwość nerwowa, ból głowy, osłabienie, brak apetytu, nudności, bóle brzucha i anemia. Owsiki mogą dostawać się do sromu i pochwy, stając się przyczyną zapalenia narządu rodnego.W diagnostyce stosuje się tzw. test paskowy. Pobiera się tzw. wymaz okołoodbytowy, w którym mogą występować jaja owsików.
Wąsogłówka. Zakażenie też jest związane z brakiem przestrzegania zasad higieny. U jednej czwartej osób nie żadnych objawów wtargnięcia wąsogłówki. U części osób mogą wystąpić: biegunka, niekiedy śluzowo-krwawa, bóle brzucha, chudnięcie i anemia oraz świąd, wysypki i pokrzywki na skórze a także brak apetytu, rozdrażnienie, bezsenność, bóle głowy i osłabienie.
Węgorek jelitowy. Larwa wnika przez skórę. Początkowo powoduje zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wtargnięcia. Larwa wędruje potem do układu oddechowego i gardła, a następnie do jelit. Obecności larw w płucach towarzyszy zapalenie tchawicy, oskrzeli i płuc. Gdy zagnieżdżą się w jelitach pojawiają się: bezsenność, drażliwość, brak apetytu, bóle brzucha, biegunka, anemia, spadek masy ciała. Larwy mogą zagnieździć się także w pęcherzyku żółciowym, sercu, nerkach czy mózgu. Węgorzycę diagnozuje się badając obecność larw w kale, ślinie, moczu lub w treści dwunastnicy. W stolcu mogą być obecne jaja węgorka.
Węgorek jelitowy. Larwa wnika przez skórę. Początkowo powoduje zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wtargnięcia. Larwa wędruje potem do układu oddechowego i gardła, a następnie do jelit. Obecności larw w płucach towarzyszy zapalenie tchawicy, oskrzeli i płuc. Gdy zagnieżdżą się w jelitach pojawiają się: bezsenność, drażliwość, brak apetytu, bóle brzucha, biegunka, anemia, spadek masy ciała. Larwy mogą zagnieździć się także w pęcherzyku żółciowym, sercu, nerkach czy mózgu. Węgorzycę diagnozuje się badając obecność larw w kale, ślinie, moczu lub w treści dwunastnicy. W stolcu mogą być obecne jaja węgorka.
Pasożyty przewodu pokarmowego - pierwotniaki
Najczęściej spotykane zakażenie pierwotniakami to lamblioza wywołana wtargnięciem Lamblii intestinalis czyli wiciowca jelitowego. Do zakażenia dochodzi za pośrednictwem zjedzenia zanieczyszczonych lamblią pokarmów oraz analnych kontaktów seksualnych. U części chorych lamblioza przebiega bez objawów i pasożyt jest zwalczany przez układ odpornościowy. U innych mogą pojawić się biegunki i upośledzenie wchłaniania tłuszczów, witaminy B12 i A, kwasu foliowego i laktozy, bo pierwotniak uszkadza błony śluzowe jelita. Może również wystąpić zapalenie dróg żółciowych lub podrażnienie trzustki oraz żółtaczka. Chorobę rozpoznaje się badając kał na obecność cyst pasożyta oraz krew na obecność przeciwciał. Leczenie polega na podawaniu leków przeciwpasożytniczych.
Najczęściej spotykane zakażenie pierwotniakami to lamblioza wywołana wtargnięciem Lamblii intestinalis czyli wiciowca jelitowego. Do zakażenia dochodzi za pośrednictwem zjedzenia zanieczyszczonych lamblią pokarmów oraz analnych kontaktów seksualnych. U części chorych lamblioza przebiega bez objawów i pasożyt jest zwalczany przez układ odpornościowy. U innych mogą pojawić się biegunki i upośledzenie wchłaniania tłuszczów, witaminy B12 i A, kwasu foliowego i laktozy, bo pierwotniak uszkadza błony śluzowe jelita. Może również wystąpić zapalenie dróg żółciowych lub podrażnienie trzustki oraz żółtaczka. Chorobę rozpoznaje się badając kał na obecność cyst pasożyta oraz krew na obecność przeciwciał. Leczenie polega na podawaniu leków przeciwpasożytniczych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz