Choroba Hashimoto

Choroba, a właściwie przewlekłe zapalenie tarczycy Hashimoto - każdy o nim słyszał, ale nie każdy wie czym właściwie jest.
W dzisiejszych czasach choroby tarczycy stanowią jedną z podstawowych grup dolegliwości u pacjentów. Zaburzenia czynności gruczołu tarczowego przez wiele lat stanowiły nie lada wyzwanie w medycynie. Obecnie dostępne metody leczenia pozwalają w dużym stopniu na zminimalizowanie objawów nadczynności lub niedoczynności tarczycy.

Skąd jednak biorą się te zaburzenia? Czy jesteśmy w stanie temu zapobiegać?

W przypadku choroby Hashimoto – niestety nie, ponieważ jest to tzw. choroba autoimmunologiczna (układ odpornościowy wytwarza cząsteczki atakujące własny organizm) i jej etiologia pozostaje
do dzisiaj niewyjaśniona. Na zapalenie Hashimoto cierpi ok. 5% dorosłych kobiet i 1% dorosłych mężczyzn, często ujawnia się także u osób niepełnoletnich.
Choroba Hashimoto wywołuje tzw. niedoczynność tarczycy (z możliwą, przejściową nadczynnością) objawiającą się m.in.: przyrostem masy ciała, ogólnym zmęczeniem, uczuciem zimna, suchą i szorstką skórą, zaburzeniami pracy serca, obniżeniem tembru głosu, zaparciami, zaburzeniami czucia
i płodności.
Choroba zazwyczaj przez długi czas pozostaje w ukryciu. Dopiero po wystąpieniu wyżej wymienionych objawów i przeprowadzeniu diagnostyki w kierunku chorób tarczycy (m.in. zbadaniu poziom przeciwciał) stwierdza się lub wyklucza zapalenie Hashimoto.
Leczeniem z wyboru (tylko w przypadku obecności objawów) jest długoterminowe stosowanie sztucznego hormonu tarczycy – lewotyroksyny.